Yeni teori uzaylı arayışını kökten değiştirebilir

Uzayda hayat ve yaşanabilir öteki gezegenler arayışı yıllardır devam ediyor. Uzayın sonsuzluğu göz önüne alındığında şimdi samanlıkta iğne kadar bir alanı gözleyebiliyor olsak da insanoğlu uzun müddettir gözünü uzaya dikmiş durumda. Hakikaten Ay seyahatleri, Mars’a koloni kurma üzere gayelerin yanı sıra ufkun çok daha ilerisinde yaşanabilir bölgeler ve mümkün uzaylı arayışlarımız da devam ediyor.
Bu arayışı bugüne kadar çoklukla yüzeyinde sıvı su bulunabilecek ülkü uzaklığa odaklanmıştı. Lakin Memleketler arası Astrobiyoloji Dergisi’nde yayımlanan yeni bir çalışma, bu bakış açısını kökten değiştirebilecek bir ihtimali gündeme getirdi. Kozmik ışınlar, yıldız ışığı olmayan soğuk ve karanlık bölgelerde bile hayatı sürdürebilecek enerjiyi sağlayabilir.
New York Üniversitesi Abu Dabi Astrofizik ve Uzay Bilimleri Merkezi’nden araştırmacıların yürüttüğü çalışmaya nazaran, kozmosta ışık suratına yakın süratlerde dolaşan parçacık demetleri olarak bildiğimiz kozmik ışınlar, yıldızlarından uzak gezegenlerin yeraltı katmanlarına kadar nüfuz edebiliyor. Bu ışınlar, buz altındaki su rezervuarlarına çarptıklarında su moleküllerini parçalayarak elektron salımı gerçekleştiriyor. “Radyoliz” ismi verilen bu süreç, Dünya’da karanlık ve soğuk ortamlarda yaşayan birtakım mikroorganizmalar tarafından aslında kullanılıyor.
Araştırmacılar, bu tesirin Güneş Sistemi’ndeki üç soğuk gök cisminde (Mars, Jüpiter’in uydusu Europa ve Satürn’ün uydusu Enceladus) nasıl gerçekleşebileceğini anlamak için bilgisayar simülasyonları gerçekleştirdi. Bulgulara nazaran Enceladus, radyoliz yoluyla ömrü destekleyebilecek en güçlü aday olarak öne çıktı. Lakin öbür iki gök cisminin de muhakkak seviyede bu mekanizmayı destekleyebileceği belirtildi.
Bilim insanları bu keşfin akabinde yaşanabilir bölge tarifinin tekrar ele alınması gerektiğini söylüyor. Yeni önerilen terim ise “Radyolitik Yaşanabilir Bölge”
Çalışmanın baş müellifi Dimitra Atri, “Bu bulgu, ömrün var olabileceği yerler hakkında düşünme biçimimizi değiştiriyor. Artık sadece sıcak ve güneş ışığı alan gezegenlere değil, yüzeyin altında su bulunan ve kozmik ışınlara maruz kalan karanlık, soğuk dünyalara da odaklanabiliriz. Ömür, düşündüğümüzden çok daha fazla yerde var olabilir.” diyor.
Bu yeni yaklaşım, sadece uzak yıldız sistemlerinde değil, Güneş Sistemi’ndeki uydularda bile ömür izlerine ulaşma ihtimalini heyecan verici bir biçimde artırıyor.