Attila Gökçe’den şampiyonluk argümanı: Ortada 9 puan olsa ne yazar!
Nicedir unutulan bir hesap tekrar gündeme geldi. Harika Lig’in “yenilmez” lideri Galatasaray lig tarihinden yeni açılan pencerelerde rekor üstüne rekor kırıyor, inanılmaz bir coşku ile finale koşuyordu. Hak edilmiş bir övünç dönemiydi. Sarı-kırmızılılar hem ekip oyununda, hem de yerli yabancı transferlerinde istikrarlı davranıyor, ortada Osimhen, İcardi, Mertens, Sara, Torreira ve elbette Muslera ile taraftarlarını eğlendiren olağanüstü bir şov sunuyordu.
Fenerbahçe daima geriden koşarak izliyordu rakibini. Ortadaki puan farkı, öfkeleri, tartışmaları ile gündem oluşturuyordu. Maçlardaki konumlar ve hakem kararlarını kendi açılarından yorumluyor, sonunda Fenerbahçe’nin ağır basan istekleriyle, ligimiz “Süper” olalı yaşanmamış bir uygulama sonucunda Slovenyalı yabancı hakem doruktaki Galatasaray-Fenerbahçe derbisini yönetiyordu.
‘BU KEZ PABUÇ PAHALI’
O gün oynanan derbide, çok berbat manzaralara tanıklık ederek, sözümü de yazıya dökerek kayıtlara geçirdim. Bugün de bilhassa genç taraftarlar için bir anımsatma yapacağım. 1997-98 döneminde Galatasaray doruktaki Fenerbahçe’nin 9 puan gerisindeydi. Fatih Terim’in bir evvelki dönemde birinci şampiyonluğu kazanmasından sonra, taraftarlar, medyadaki yorumcular, “Bu kere pabuç pahalı” diyerek sarı-kırmızılı gruba talih tanımıyorlardı. O günlerde bölümden bir arkadaşımla teze girip kazandım. Ayrıyeten 9 puanın kapanmayacak bir fark olmadığını da yazdım.
Üç puan sisteminin, geriden gelene avantaj sağlayan özelliğiydi bu. 1997-98 dönemi… 18 takımlı ligde 16. haftada Fenerbahçe 9 puan öndeydi… Birinci yarının sonu olan 17. haftada Galatasaray puan farkını 6’ya indirdi ve gerisi çorap söküğü üzere geldi. Yeniden de ortadaki gerçekler değerlendirildiğinde, kamuoyundaki “sürpriz” kanaati, çok tabanlara indi.
‘OKAN BURUK BEKLENMEYEN YANILGILAR SERGİLEDİ’
Bugünkü gerçeklere baktığımızda… Fenerbahçe hem takımını, hem oyun biçimini değiştirdi. Üçlü savunma çift forvet. İcardi’nin sakatlık ve tedavi periyodunda Osimhen bazen tek başına, bazen de kendine verilen yardımcı santrforla çok uygun işler çıkardı. Kerem Aktürkoğlu üzere kıymetli bir futbolcunun Benfica’ya uçması, ataktaki baskıyı ve aktifliği azalttı. Abdükerim, Barış Alper, Mertens üzere yıldızlarda form düşüklüğü görüldü. Okan Buruk grubun oyun sistemiyle, transfer tercihleriyle beklenmeyen yanlışlar sergiledi. Avrupa Ligi’nde çok şaşırtan ve can sıkıcı sonuçlar alan ekip son 16 talihini kaçırdı. Geç de olsa Mario Lemina üzere değerli bir yıldızla kadroyu güçlendirmeye çalıştılar.
Fenerbahçe her manada istim üzerinde. En problemli vakitlerde Mourinho ile üçlü savunmaya döndüler. Stoperde Skriniar üzere yıldızı aldılar. Ayrıyeten genç gruptan yetişen Yusuf Akçiçek ile savunma garantisi kazandılar. Oğuz Aydın, İrfan Can Kahveci ile seçenekleri çoğalttılar. Livakoviç’in sakatlığında kale nöbetine geçen İrfan Can Eğribayat tam notlar aldı. Forvet çizgisinde ise Dzeko ve En Nesyri üzere iki dev adam gollerini sıralamaya devam ediyor. Yarın akşam oynayacakları Glasgow Rangers maçını kazanırlarsa UEFA’da değerli bir yol alacaklar.
Bir tarafın durağan bir sürece takılması, maç kazanma alışkanlığından uzaklaşması, takipteki Fenerbahçe’yi iştahlandırıyor. Tablo öylesine karıştı ki Öcal (Uluç) Ağabey son vakitlerde Okan Buruk’un misyondan ayrılması tezlerini işleyen birkaç yazı yazdı.
Kendi adıma, her vakit tüm kulüplere birebir uzaklıktan bakarım. Tarafsız olduğumu herkes bilir. O nedenle Muhteşem Lig’in heyecanını alkışlıyor, ”Arada 9 puan bile olsa ne yazar!” demekten kendimi alamıyorum.
KAPIDA KALAN HOCALAR
İki usta antrenörün başına gelenler üzücü. Bir devir Ulusal Takım’ın, sonrasında Bayan Ulusal Takımı’nın teknik sorumluluğunu üstlenen Fethi Demircan hocamız, ulusal maçlar öncesi ne vakit TFF’yi arasa daima yer kalmadığı cevabıyla karşılaşıyor. Kimi “cahilce” yapılan açıklamaları da ciddiye almıyor.
Öte yandan Türk futbolunun büyük emektarı Yılmaz Vural hocamız da elindeki “TFF” antetli Passolig kartıyla statlara giremiyor. Küçük bir araştırma yaptım: Bir çok kulüp TFF tribününde tarafsız kimlikle maç seyretmesi gereken Passolig sahiplerine daima “Satıldı, tükendi” karşılıklarını veriyor. O bölgenin biletlerini tıpkı taraftarlarına açtıkları bilet fiyatlarıyla satıyorlar. Ve Yılmaz Abi’yi daima kapılarda üzüyorlar.
