Şizofreni 21 milyon kişiyi etkiliyor
EREN KOCA / Haber Merkezi – Türkiye’de yaklaşık 450 bin şizofreni hastası bulunuyor. Hastaların çoğunluğu gençler ve yaşlılar. Her 100 şahıstan birinin ömrü boyunca hastalanma riski var ve yalnızca genetik yatkınlıktan kaynaklanmıyor. Çevresel faktörler de büyük rol oynuyor. Prof. Dr. Alp Üçok, çocukluk çağı travmaları ve esrar kullanımı şizofreniye yol açabilen çevresel etkenlerin en değerlilerinden olduğunu belirtti. Üçok, “Şizofreni, diyabet ya da hipertansiyon üzere kronik bir hastalık. Lakin bu tedavi edilemediği manasına gelmiyor. Tedavisi mümkün fakat toplumdaki önyargılar nedeniyle hastalar doktora gitmekten çekiniyor, tedaviye direnç gösteriyor” dedi. Üçok şöyle devam etti: “Her yüz bireyden biri ömrü boyunca bu hastalığa yakalanma riski taşır. Fakat hastaların ailelerinde görülme sıklığı yüzde 10’a çıkıyor. Genetik mutasyon dediğimiz gen yapısındaki değişiklikler de hastalığa yol açabiliyor. Genetiğin yanısıra çevresel faktörlerin de rolü var. En değerlisi unsur kullanımı. Ayrıyeten toplumda artan cinsel, fizikî, duygusal travmalar. Bunlar tekrar çocuğun küçükken şiddete ve cinsel şiddete maruz kalması, temel duygusal ve fizikî gereksinimlerinin ihmal edilmesi de depresyona yol açtığı üzere psikoza da yol açabiliyor.”
Bilimsel çalışmalar
Moodist Psikiyatri ve Nöroloji Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Dr. Erhan Yüksek de Dünya Sıhhat Örgütü’nün gerçekleştirdiği ve 15 ile 25 yıl süren Milletlerarası Şizofreni Çalışmasına dikkat çekerek, “Çalışma, şizofreninin düzgünleşme potansiyeli yüksek bir hastalık olduğunu güçlü biçimde ortaya koymaktadır. Bu çalışma kapsamında 16 farklı ülkeden yüzlerce hasta, 15 ila 25 yıl boyunca takip edilmiş ve çarpıcı sonuçlar elde edilmiştir. Çalışmanın öne çıkan dataları şunlardı; ‘Kolombiya’nın Cali kentinde deneklerin üçte ikisi takip sırasında tam vakitli çalışırken, İngiltere’nin Nottingham kentinde deneklerin yüzde 60’ından fazlası tüm psikotik semptomlardan arındığı görülmüştür. İngiltere örneğindeki güçlü sonuçlarda; İlaç tedavisi alan, bilhassa gelişmekte olan ülkelerde yaşayan bireylerin, güçlü aile bağları ve toplumsal takviye sayesinde daha yüksek oranda fonksiyonel düzgünleşme gösterdiği görülmüştür” dedi.
