‘Ölüm Çetesi’ hayatlarını altüst etti! Acılı anneler anlattı: ’10 dakika için neler yapmazdım’

Melike Sarıkaya / Milliyet.com.tr – Türkiye’nin vicdanını derinden yaralayan gerçek, geçtiğimiz günlerde gün yüzüne çıktı. İçerisinde hekimlerin, hemşirelerin yer aldığı yenidoğan kimi bebeklerin doğum sonrası ağır bakım muhtaçlığını fırsat bilen çete, bunu paraya çevirmek üzerine sistemini kurdu. Bu sisteme nazaran bebekler, uygun sıhhat hizmeti alacakları hastanelere değil, 112 Acil Servisi ile ortak çalışan şüphelilerin seçtiği ve ‘örgüt ismine kârlı görünen’ hastanelere gönderildi. Çetenin asıl emeli bebeklerin iyileştirilmesinden fazla daha çok para kazanmaktı. Fakat enfeksiyona açık bir ortam olan yenidoğan ünitelerine yatırılan bebeklerden kimileri, olağandan daha uzun müddet yatılı kaldıkları yahut hiç ihtiyaç yokken bu kısma yönlendirildikleri için hayatını kaybetti. Pak yavruların trajik sonu ise birçok annenin, babanın kâbusu oldu. Yıllar sonra tüp bebek tedavisiyle dünyaya getirdiği evladını çeteye kurban veren annenin CİMER’e yaptığı şikayet ise acımasız tezgahın sonunu getirdi. Yaşanan bu dehşet, daha evvel tıpkı hastanelerde evlatlarını kaybetmiş birçok anneye ‘Acaba benim çocuğumun ölmesinin sebebi bunlar mıydı, çocuğum eceliyle ölmedi mi?’ sorularını sordurttu. Bir camın ardında evladından gelecek düzgün haberi bekleyen prematüre bebek anneleri de bu sarsıcı olayla yaşadıkları zorlukları tekrar hatırladı. Acılı anneler Milliyet.com.tr’ye bu süreçte neler yaşadıklarını anlatırken, prematüre bebeklere ve ailelerine takviye olmak için çalışmalar yürüten El Bebek Gül Bebek Derneği’nin lideri Psikolog İlknur Okay ise aile merkezli yeni doğan ağır bakım ünitelerinin gereksimine dikkat çekti.

‘BAK GÖRDÜN MÜ, ÇOCUĞUNA KÖTÜLÜK YAPIYORSUN’

Haber basına yansıdıktan sonra derin bir ıstırap yaşadığını lisana getiren ve bebeğini son anda vahşetin içinden kurtaran anne Sümeyra Oğuzhan makûs bir hamilelik yaşadığını aktardı. 28 yaşındaki Sümeyra Oğuzhan fark ettiği ihmaller sonucu 2023 yılının ağustos ayında ağır bakımda yatan bebeğini son anda nasıl sıyırıp aldığını şu sözlerle anlattı:

“Devlet hastanesinde doğum yapmıştım. Ağır bakımda yer olmadığı gerekçesiyle özel hastaneye sevk ettiler. Birinci çocuğumdu, doktor ne dediyse onu yaptım. 3-4 dakika görebilmek için her gün gidip geldik. Benim kızım 30 haftalık doğdu ancak durumu çok makus değildi. 2 gün entübe kaldığını söylediler lakin epikriz raporunda 7 gün entübe kaldığı ortaya çıktı. Daha sonra ben artık teneffüs takviyesinden ayrılınca kızımı emzirmek istedim. Zira benden daha küçük haftalarda doğum yapan farklı hastanelerde arkadaşlarım vardı ve benden daha düşük haftada emzirmeye başladılar. Beni her gün arayan asistana emzirmek istediğimi söyleyince daima oyalıyordu. Bebeğin 37. haftadan evvel emmeyi öğrenemeyeceğini zira beyin gelişiminin 37. haftada tamamlandığını söyledi. Hastaneyi sıkıştırmaya devam ettim zira bebeğimizi kucağımıza bile alamıyorduk. Daha sonra kucağıma almama müsaade verdiler lakin emzirmeme müsaade vermediler. Birkaç sefer bebeğim 1-2 dakika emebildi ama sonra ememediği, biraz da üşüdüğü için geri aldılar. Hemşire bana ‘Bak gördün mü? Çocuğuna kötülük yapıyorsun. Nasıl nefes alıyor, onu yoruyorsun’ dedi. Zati güç bir süreçten geçmişim, duyunca çok üzüldüm. Eşime dönüp ‘Ben kötülük mü yapıyorum sanki?’ diye soru sordum. Dışarı çıkıp daima ağlıyordum.

‘HİÇBİR FORMDA KİLO ALMIYORDU ZİRA BESLEMEDİLER’

Kendi hastanede yattığım devirde oda arkadaşım vardı. Onun da bebeği oradaydı. Arkadaşım hastaneye tesadüfen geldiğinde bebeğini diğer hastaneye sevk ettiklerini öğreniyor. Son radde buydu. Benim kızım 1780 gram doğdu. Kilo almaya karnımda çok çok meyilli bir çocuktu. Sütüm de düzgün geliyordu ve daima beslenmesini artırdıklarını söylüyorlardı. Lakin benim kızım hiçbir biçimde kilo almıyordu. Zira beslemiyorlardı. Beslediklerini söylüyorlardı lakin ona da inanmıyorum. Bugün 5 gram aldı, öteki gün gidiyoruz ’55 gram verdi’ diyorlar. ‘Ben niçin kilo veriyor?’ diye sorduğumda bebeğimin nizamlı tuvaletini yapmayı öğrendiğini söylediler. Bu hoş bir şey lakin bir bebek 55 gram tuvaleti nasıl yapabilir? Bize bebek 2 kilo olmadan hastaneden çıkaramayacaklarını söylediler ancak eşim bebeğe baktığında ‘Çocuk 2 kilonun altında değil’ diyordu. Bebeğimizi tartmalarını istedik fakat tartmadılar, geçiştirdiler. Sonra imza atıp bebeğimizi çıkarmaya karar verdik, doktor hiç itiraz etmedi. Ben güvenmediğimi söyledim. ‘Çocuğumu şu anda dışarıya çıkarsam rastgele bir teneffüs sorunu yaşar mı?’ diye sordum. Zira kendimiz fiyatını vererek küvezli ambulans çağıracaktık. Onlar da ‘Hayır, rastgele bir sorun olmaz’ dediler. Fakat verdikleri epikrizde yüzde 48 ile yüzde 50 teneffüs sorunu olduğu yazıyor.

‘O BİLDİRİSİ GÖRÜNCE KANIM DONDU’

Ben bebeğimi oradan çıkarıp Ümraniye’de Devlet Hastanesi’ne götürdüm. Özel hastane bebeğimizi 2 kilo olmadan çıkaramayacağımızı söylüyordu. Ancak diğer hastaneye götürünce bebeğimiz 2 kilo 110 gram çıktı. Esasen orada idrar yolları enfeksiyonu ve ağır bakım virüsü kapmıştı. O yüzden gittiğimiz hastanede tekrar yatırdılar. İdrar yolları enfeksiyonu bir türlü geçmedi. Çocuğum hâlâ nefroloji takibinde. Bu haberi duyduğumda çok üzüldüm. Haberdeki yazışmaları okudum. ’50 satürasyonlu çocuk mu olur?’ iletisini görünce kanım dondu. Benim de çocuğum epikrize nazaran 50 satürasyonluydu. Fakat götürdüğümüz başka hastanede makineye bağladıklarında yüzde 100 teneffüs yapıldığı görüldü. Eşimle dedik ki birebir şey tahminen bizim de başımıza gelecekti. Aslında birtakım şeyleri hâlâ atlatabilmiş değilim. Birçok defa ruhsal tedaviye başvurdum. İçim içimi yedi. Keşke daha çok üstüne düşseydim. Her iki saatte bir uyanıyordum, çocuğum yanımda değildi. Ben bunları yaşamak zorunda değildim. Şu anda olsa daha fazla irdelerim. O kadar ileriye gideceklerini hiç düşünmedim. Zati bunun için Sıhhat Bakanlığı’na da bir şikâyette bulundum ancak üstünden çok geçtiği için işe yaramadı.” 

‘BEBEĞİMİN VEFAT SEBEBİ BU KATİLLER MİYDİ?’

Zeynep Acar, erken doğum sebebiyle yenidoğan çetesinin mutabakatlı olduğu Özel Avcılar Hospital Hastanesi’nde doğum yapmıştı. Doğumdan 10 gün sonra ağır bakımda kalan bebeğinden vefat haberi alan Zeynep Acar, ‘Yenidoğan Çetesi’nin bebeklerin vefatına sebep olduğu hastaneleri görünce kabuk bağlayan yarası yine kanadı. Bebeği 26 hafta 4 günlükken doğum yapan ve o devir 27 yaşında olan Zeynep Acar, acısını şu sözlerle anlattı: 

Zeynep Acar’a hastane tarafından verilen vefat kağıdı

Bebeğine ‘Çok fazla yaşamayacak’ gözüyle baktıklarını hissettiğini belirten Acar, “O vakit hastane çok sıkıydı. Daima görüş yapamıyorduk, içeriye almıyorlardı. Günde 10 dakika bebeğimi görebiliyordum. Avcılar Hospital’i gördüğümde nutkum tutuldu. Yani kendi yaşadıklarım aklıma geldi. İnsan sanki mı diye düşünüyor. Belki yaşayacaktı, tahminen yaşamayacaktı. Fakat ondan daha küçük haftada doğup da yaşayan binlerce çocuk var. 400 gram, 500 gram doğan çocuklar var. Yani sanki mı demekten kendimi alıkoyamıyorum. Zira güvenmiyorum. Ya benim çocuğuma da bir şey yaptılarsa? O vakit bebeğimin birkaç fotoğrafını çekmiştim. Fotoğraflara bakıyorum. Çocuk mor, başı mor, gözlerinin altı mor. Öteki sorunu mi vardı? Günde 10 dakika çocuğunu görmek anne için yetmiyor, emin olun yetmiyor. Ben o 10 dakikayı geri getirmek için neler yapmazdım. Şu an da kimi hastanelerde, ağır bakımda görüş gününü de uygunca azalttıklarını duydum. Keşke o süreçte evladımızın yanında olabilsek, istediğimiz vakit çocuğumuzu emzirebilsek” diye konuştu.

‘TRAVMALARIM TETİKLENDİ, GÜYA BEN YAŞADIM’

Çocuklarını günlerce bir camın akabinde izleyebilen, istediği üzere dokunmayan, koklayamayan prematüre bebek anneleri epeyce güçlü ruhsal süreçlerden geçiyor. Basına yansıyan bu vahşet haberiyle travmaları yine canlanan pek çok bayan, toplumsal medya kanallarında öfkesini lisana getiriyor. 39 yaşında hamile kalan ve bebeğiyle ilgili gördüğü davranışlardan yıpranan annelerden biri de Gülden Bulut. Bulut, 2022 yılının şubat ayında bebeğini 30 haftalık dünyaya getirdi. 895 gram doğan bebeğini kucağına almadan evvel hekimin olumsuz konuşmalarına, aldıktan sonra ise hemşirenin bağırmasına maruz kalan Bulut bu süreçte ruhsal olarak çok yıprandığını aktardı. Gülden Bulut, “Benim bedenimde şişme ve tansiyon sorunum vardı. Üniversite hastanesine kaldırıldım. İki gün sonra ‘Hiçbir şeyin yok’ diye  taburcu ettiler. Daha sonra tekrar gittim yeniden taburcu ettiler. Sonra bir doktor, ‘Gülden Hanım ikide bir gidip geliyor. Bu bayanı bir nezaret altında tutalım’ dedi. Öteki bir doktor da bana ultrasonla baktığında ‘Senin bebeğin de olsa yaşamaz, cılız kalır’ diyordu. Ben daima ağlıyordum, ölmesini istemiyordum. 28 Şubat günü kötüleştim, doğum yaptım. Nabzım bayağı düşüyordu, tansiyonum yükseldi. Bebeğimin ağlama sesini duydum ve dedim ki ‘Benim bebeğim yaşayacak’ Doğumdan sonra hekimime ‘Hocam, ben buradan çıkarsam bu travmaları atlatabilir miyim?’ diye sordum. Zira bir doktor beni sevindiriyor, biri ağlatıyor. Yani biri umut veriyor, biri vermiyor. İkinci gün sütümü bebeğimi küveze yatırdılar. Hayatımda birinci kez prematüre bebeğin ne demek olduğunu orada öğrendim. Yani bir annenin bu süreçte en büyük gereksinimi ruhsal dayanaktır. Doğumuma giren tabipler çok güzeldi lakin beni ağlatan bir hekimi asla unutamam” dedi.

Prematüre bebek annelerinin ruhsal dayanağa ziyadesiyle muhtaçlığı olduğunu kaydeden Bulut, “Ben yaşadım, Allah kimseye yaşatmasın. Kovid-19 sebebiyle bizi içeri almıyorlardı. Hemşire bana resmini gösteriyordu. Ben daima hemşireye ‘Ne olur hoş bakın’ diye yalvarıyordum. Gebeliğimde de moralimi bozan o doktor çocuğum dünyaya gelince de ağlamaktan şişmiş gözlerime bakarak, ‘Bugün karnı şişmiş, bugün bir şey yememiş, bugün gramı düşmüş’ diyordu. Yani bebeğimle ilgili bana daima kendimi berbat hissettirecek şeyler söyledi. Çocuğumun yanında hastanede kalırken gece vardiyasına bir hemşire geliyordu. Bir gün geldi, herkesle ilgilendi fakat benimle ilgilenmedi. Bana bir bağırıyordu ki hâlâ unutamam. Kendi misyonu bana kalmasın diye ‘Bebeğe mama yedir, süt içir’ diye benim üzerime baskı uyguladı. Ondan sonra psikiyatriye düştüm zira artık ölmek istiyordum, yaşamak istemiyordum. Yalnızca kalbimin sıkıştığını ve elimi yumruk yapıp kalbime vurduğumu hatırlıyorum. O kadar yalvardım ki tüm akrabalarıma bebeğime birilerinin bakması için… Benim iyileşmem gerekiyordu. Hep ardımdan ‘Bu kafayı yemiş, bu deli’ deyip duruyorlardı. Tedavi oldum,  ilaçlarımı hâlâ kullanıyorum. Şimdi de çocuğumu bu türlü hoş büyütebildiğime hepsi şaşırıyor” diye konuştu.

Gündemi sarsan yenidoğan çetesi haberini duyar duymaz travmalarının tetiklendiğini belirten Bulut, “O annelerin bebeklerini nasıl öldürdüler? O denli etkilendik ki… Sanki bu olayı ben yaşadım. Haberi duyunca kendi çocuğuma bakıp bakıp ağladım. İnsan bu kadar zombi olamaz! Hiç para için bedel mi ya? Bir de yapan kişi hekim. Biz tabiplere da güvenemeyeceksek kime güvenelim? Cumhurbaşkanına yalvarıyorum, annelerin ruhsal tedavi sürecine lütfen takviye olsunlar. Biz anneler olarak bu yaşanan dehşetin peşini bırakmayacağız” ifadelerini kullandı.

‘AİLE MERKEZLİ YENİDOĞAN AĞIR BAKIM ÜNİTELERİ ŞART’

Anne karnında gelişimini tamamlamadan evvel doğan bütün bebeklerin sağlıklı bir geleceğe kavuşmaları için çalışmalar yapan El Bebek Gül Bebek Derneği’nin Lideri Psikolog İlknur Okay, büyük bir güvenlik açığı olduğunu ve özel hastanelerin gereğince denetlenmediğini düşündüğünü söyledi. Psikolog Okay, “SGK 8 bin lira ödüyormuş. Bu para nereye gidiyor, hangi tedavi uygulanıyor, denetleniyor mu? Erişkin hasta olsa, ‘Bana bu ilacı verdiler, kendimi berbat hissediyorum’ der. Bebek diyemez. Bu kısımda büyük bir açık var. Alışılmış ki biz hekimlerimize, hemşirelerimize güveniyoruz. Güvenmemiz lazım. Size bebeğinizle ilgili birtakım bilgiler veriliyor ve siz de aile olarak buna güvenmek durumundasınız. Şu anda çeşitli nedenlerle bebeği hastanede olan bir sürü aile var. Türkiye’de yılda yaklaşık 120 bin bebek erken doğuyor. Yalnızca prematüre bebekler değil, vaktinde doğmuş fakat küveze alınması gereken bebekler de olabilir. Bu ailelerin bebeklerini gönül rahatlığıyla buralara teslim edebilmeleri lazım. O yüzden de Sağlık Bakanlığı nezdinde ve hastanelerde çok âlâ bir denetleme sistemi gerekiyor” dedi.

Şu an da birçok ailenin bebeğini ağır bakımdan almak istediğinin altını çizen Okay, “Artık ziyaret saati kavramının kaldırılmasına, ailelerin istedikleri vakit üniteye girip çıkmalarına ve bebeklerini görerek rahatlamalarına müsaade verilmesi lazım. Zira bu bebeklerin düzelmesi biraz daha uzun vakit alıyor. Lakin ailelerin de burada gönlünün rahatlaması, o bebeklerin de gereken tedaviyi layıkıyla alması gerekiyor. Bunu yapanların nitekim çok önemli cezalara çarptırılması, hatta bu ailelere de ruhsal dayanak verilmesi gerek. Erken doğum yapan annenin olağan vakitte doğum yapan anneye nazaran anksiyete ve depresyon riski 2,5 buçuk kat artıyor. Daha kamusal seviyedeki hastanelerde, üniversite hastanelerinde küvezlerin artırılması lazım. Yani özel hastanelerden kamuya daha fazla bu bebeklerin yatırılması, buradaki imkanların artırılması gerekiyor” diyerek kelamlarını şöyle noktaladı: