Nepal meskenlerini andırıyor! Tüm mahalle tek yapıda yaşıyor: Her şey bir felaketle başladı
Manisa’nın Demirci ilçesine bağlı Kargınışıklar Mahallesi, Osmanlı devrinin izlerini taşıyor. Sarp arazi kuralları, iklim yapısı nedeniyle ahşap ve kerpiçten yapılan konutlar, bitişik nizamla inşa edilmeleri nedeniyle dikkat çekiyor. Halıcılık, orman personelliği ve kiraz yetiştiriciliğiyle geçimini sağlayan mahalle halkı, bitişik meskenlerinde komşuluk bağlarını geliştiriyor ve meskenler daha kolay ısınıyor.
Maddi durumu zayıf yaklaşık 35 aile bu konutlarda iç içe ömürlerini sürdürürken, konutların mimarisi fotoğraf tutkunlarının da ilgisini çekti. Birçok mecmua ve fotoğraf tutkunu Kargınışıklar Mahallesi’ne giderek, bu enteresan meskenleri fotoğrafladı. İlgiden şad olan mahalle halkı tıpkı vakitte konutlarda hayatın güç olmasından ötürü kendilerine yeni konut yapılmasını istedi.
30 yıldır bu konutta yaşadığını söyleyen Ayşe Kızılkaya, “Burada 30 yıldır yaşıyorum. Kimi eski tahtadan yapıda yönetim ediyoruz. Burada yaşamak çok güç. Bir yağmur yağdığında üstü çok akıyor. Üstlerine naylon koyarak yönetim ediyoruz. Buraya çok gelip incelemelerde bulundu. Kimi yerlerde devletimiz tamirat yaptı. Çatı yapmak istiyoruz lakin yapamıyoruz. Yazın serin kışın soğuk oluyor. Yazın serinde düzgün oluyor lakin soğukta durulmuyor” dedi.
“İMKANLARI OLMADIĞI İÇİN BURADA YAŞAMAYA MECBURLAR”
İlginç mimarisiyle dikkat çeken ahşap yapıda genelde yoksul ailelerin yaşadığını söyleyen Kargınışıklar Mahalle Muhtarı Osman Altun, “Buradaki konutların özelliği, burası daha evvel Horasan’dan gelen 5 yörük tarafından buraya yerleşim yapılmış. Bu meskenlerin 268 yıllık olduğunu biliyoruz. Tarihi meskenler. Ayrıyeten buranın hayat usulü değişiktir. Burada oturan vatandaşlar birbirlerinin kapılarını çalmadan seslerini duyarlar. Burada yaşayan ailelerimiz de hepsi yoksul aileler. İmkanları olmadığı için burada yaşamaya mecburlar. Bu aileler için devletten yardım beklemiştik. Bu meskenlerin özelliğinin de bozulmasını istemiyorlar bu hayattan da mutlular. Genelde ahşaptan yapılma. Bu tahtalar elle yarılarak yapılmış. Çatıları da topraktandır. 1956’da büyük yangından sonra buradaki eski meskenler kalıyor. Buradaki yangından sonra vatandaşlar Demirci merkezine taşındı. Burada 100’ün üzerinden insan yaşıyor. Bir meskende 7 nüfus var” diye konuştu.
“BURADAKİ BEŞERLER BİRBİRLERİYLE KOMŞU POZİSYONUNDAN BİR AİLE DURUMUNA GEÇMİŞ”
Demirci Atölye Halıcılığı Geliştirme Derneği Üyesi Kazım Aysan, “Tarihi çok eskilere dayanan bu köyümüz Demirci’de kiraz üretimiyle meşhur bir köyümüz. Bu köyün özelliklerinden bir tanesi de yaklaşık 250 yıl evvel yerleşen Erzurum’dan gelen yerlilerin yaptığı yapılarla bu köyde yerleşim çoğalmış. Bu büsbütün toprak ve ahşaptan yapılı yapılar yazın serin, kışın sıcak olması sebebiyle özellik arz ediyor. Büsbütün bu üretim usulü Erzurum’dan esinlenilerek yapılmış Karataş bölgesinin ahşaplarıyla birleştirilerek oluşturulmuştur. 1956 yılında yangından kurtulan köydeki tek yerleşim yeri bu ahşap yapıdır. Burada 100’ün üzerinde, küçük bir köyden daha fazla nüfus yaşamaktadır. Buradaki beşerler birbirleriyle komşu pozisyonundan bir aile durumuna geçmiş durumdalardır. Herkes birbirinin balkonundan başkasına geçebilir. Bir konutta hüzün varsa başkasında sevinç olmaz. Herkes onun kederiyle bu üzüntüyü yaşar. Burası Demirci’nin kendini koruyabilen seçkin köylerinden bir adedidir. Bu köyümüzde maalesef merkeze olan ağır bir göç var” tabirlerini kullandı.
Yapının korunarak turizme kazandırılmasını isteyen Aysan, “Özellikle farklı vilayetlerden düğünlere cenazelere gelenler bilhassa bu bölgede fotoğraf çekiyor. Karkınışıklar Mahallesi’nin kirazının dışında Nepal konutlarına benzemesinden ötürü fotosafari için kıymetli bir merkez teşkil edebilecek durumdadır. Turizmde gerekli dayanağı alabilirse fotosafari için buraya tipler düzenlenebilir. Köye de katkı sağlayabilir” dedi.
