Mourinho’nun gölgesi altında

Karşılaşmanın 58. Dakikasında Fred’in yerine İsmail Yüksek oyuna girdi.
Mourinho olsaydı muhtemelen bu değişiklik olmazdı ve Brezilyalı oyuncu çok daha uzun mühlet alanda kalırdı, tahminen maçı tamamlardı.
Oynadıkları yer ve konum prestijiyle aslında İsmail, Fred’in asla yedeği olacak bir oyuncu değil.
Kadroya baktığımızda İsmail, yeni gelen Alvarez ve Amrabat ile tıpkı mevkide oynuyor ve birbirlerini yedekliyorlar.
Peki, Fred’in bu takımda alternatifi, yedeği kim?
Dün yedek kulübesinde bu türlü bir oyuncu yoktu. İşin doğrusu Fenerbahçe’nin genel grup takımında bu türlü bir oyuncu da bulunmuyor.
Geçen dönem var mıydı? Ondan evvelki dönem? Hatırlıyor musunuz, birinci geldiği yıl iki kere sakatlandığında nasıl iki ayak bir pabuca girmişti?
Dün Kerem Aktürkoğlu’nun transferi açıklandı.
Nene ve Alvarez de geçen hafta katıldılar.
Kaleci transferi için Ederson’un zorlandığı konusunda haberler düşüyor önümüze, toplumsal medyada.
Başka 2 transfer daha olacağının fısıltıları var.
Peki müsabakadan devam edelim.
Zeki Murat Göle ikinci yarı Oğuz Aydın yerine Mert Müldür ile devam etti.
Talisca yerini Szyimanski’ye, İrfan Can da Cengiz Ünder’e bıraktı.
Maçı izlerken bu değişikliklerin hangisi sizi heyecanlandırdı?
Karşılaşma ile ilgisi yok lakin sizce Ali Koç ile Mourinho’nun ortasını bozan ve sonuçta da Portekizli Hoca’nın gönderilmesine neden olan sorun neydi?
Fenerbahçe yıllar sonra Mourinho ile o denli ya da bu türlü bir futbol aklına kavuşmuştu.
Elbette Türkiye’deki futbolu yorumlayanların eline su dökemezdi lakin yeniden de geride kalan en az 3-4 dönem ile kıyaslandığında bunu argüman edebiliriz sanırım.
Muhtemelen Portekizli Hoca geçen sene kadroda gördüğü eksikler ve bu dönem öncesinde ayrılacakları da göz önünde bulundurarak Yönetim’e alternatifli bir liste vermiştir.
Bu listede isimler olduğu üzere muhtaçlık duyulan durum için oyuncu özellikleri tariflenmiştir.
Fenerbahçe birinci hazırlık müsabakasını 12 Temmuz’da yaptığında takıma şimdi bir oyuncu; Brown dahil olmuştu.
26 Temmuz’daki Benfica hazırlık maçının ikinci yarısında Duran oyuna girdi. O karşılamanın oynandığı sıralarda, gol de atan Kerem’in Fenerbahçe’ye geleceği ile ilgili haberler çıkmaya başlamıştı.
Orada da bitemedi, Kerem Benfica’yı Şampiyonlar Ligi’ne taşıyan golü attıktan sonra transferi gerçekleşti.
Skriniar ve Semedo, birinci Feyenoord müsabakası öncesinde ekibe dahil olurlarken; sonrasında da az evvel kelam ettiğim Nene ve Alvarez transferleri gerçekleşti.
Ve ortada artık Mourinho yok!
Hoca ile İdare ortasında ne olduğunun ayrıntılarını bilmiyoruz. Yalnızca kestirim ediyoruz.
Ancak ana akım medyanın Mourinho’ya nasıl bir mobbing yaptığını yakından takip ettik.
Ülkenin futbol zekâsı ve bilgisi çok yüksekmişçesine, yaptığı takımlar, oyun planları ve çoğunlukla da polemikleri yerden yere vuruldu.
Türkiye’ye bir daha dünya çapında diğer bir teknik yönetici gelir mi bilemem lakin buraya kadar yazdığım ayrıntılardan Mourinho’nun ne kadar günah ve sorumluluğu olduğunu size sorabilirim yahut kestirmeden kendi cevaplarımı verebilirim.
Fenerbahçe’de çok uzun vakittir bir futbol aklı olmadığı için transferler eldeki bütçeye denk gelecek halde yapılıyordu.
Takım içinde yıldızı parlayan oyuncular da çabucak paraya çevriliyordu.
Gidenlerin yeri bir türlü dolmazken takım bir dolu eksikle dönemlere başlıyordu.
Güç bela devre ortasına gelene kadar puanlar kaybediliyor, rakiple(rle) hudut savaşına giriliyor ve her seferinde de kaybediliyordu.
Her dönemin özetiydi bu.
Bugün Fenerbahçeli kime sorsanız oyuncu ve durum eksiklerini çabucak size sayar döker.
Buna karşın gelinen nokta da bu!
Şimdi bir de Fenerbahçe’nin teknik yönetici sorunu var.
Daha evvel bu gruba 100 gün gerçek teknik yöneticinin kararını verememiş İdare, 21 gün sonra İnanılmaz Kongre’ye giderken böylesi bir sorumluluğun altına girdi.
Bu hiçbir vakit yalnızca Mourinho sıkıntısı değildi.
Evet, bugün İsmail Kartal olsun yahut ismini artık anmayalım diğer alternatif yerli teknik yöneticiler olsun kendilerine verilen takım içinde kavrulmayı bilirlerdi.
Ama işte en fazla 99 puan yapabilirdi ve Galatasaray tekrar 3 puan ziyadesiyle şampiyon olurdu.
Mourinho bir karizma, çok keskin bir kişilik; buralara da kazandığı başarılarıyla gelmiş.
Genellikle en makus polemik ve tenkitleri içeren, bir kısmını bugün ülkemizdeki yorumcuların kendi fikirleriymiş üzere sağda solda konuştukları haberleri, yazıları, değerlendirmeleri; hayat kıssasını anlatan kitapları okur, belgeselleri izlersin.
Mourinho’yu kendine ve koşullarına uydurmaya çalışmak yerine onun düzeyine çıkmaya çalışırsın.
Onunla her fırsatta polemik yapmazsın!
Evet, Fenerbahçe içinden çıkılması ziyadesiyle karmaşık ve bir kısımını kendi eliyle yarattığı bir dolu denklemle yarışa devam ediyor.
Milli ortada biraz nefeslenilecektir. Lakin çabucak peşi sıra oynanacak bir Trabzonspor müsabakası var.
Bakalım Fenerbahçe’yi hangi gündemler bekliyor olacak?