Halil Özer, Acun Ilıcalı’nın istifasının perde gerisini açıkladı! Mourinho’yu kızdıran kelamlar

Yer ve tarih bilmiyorum… O yüzden bu bir tez yazısı…
Acun Ilıcalı istifa etmeden evvel yaşanmış…
Ben Samandıra diye duydum. Ancak olmayabilir…
Çok da kıymetli değil.
Mourinho ile bir toplantı yapılıyor. Geçen dönem ve gelecek dönem değerlendirmesi.

Aslında sorunlu bir toplantı. Ilıcalı artık Mourinho’yu istemediğini açıkça muhakkak ediyor. Ve Portekizli hoca da bunun farkında. Eski dostlar ortasında akımı yüksek şiddetli bir elektrik var. Ilıcalı diyor ki, “Hocam çok defansif oynatıyorsun. Fenerbahçe’ye bu gitmiyor. Fenerbahçe ofansif oynar. Bizim futbolumuz budur.”

‘Mou’nun kulağına gidiyor’

Aslında bunları söylerken başında yeni dönemde Mourinho yok. Hatta bir tez birtakım hocalarla da görüştüğü biçiminde. Alışılmış bunlar da Mou’nun kulağına gidiyor. Mourinho bu kelamlara olağan olarak çok kızıyor. Hatta toplantıya hazırlıklı geliyor.

Ilıcalı’ya ya kelamla bir şeyler anlatıyor ya da daha evvel yazdığı bir kağıdı uzatıyor… Ben kağıt olarak duydum. Ve orada Mourinho’nun Ilıcalı’nın istemediği, sevmediği futbol biçimi ile Avrupa’da yakaladığı muvaffakiyetlerinin bir listesi var.

‘Başkan Mourinho’nun kalması için ısrarcı’

Ve toplantı orada bitiyor. Bu toplantı kilit toplantı. Acun Ilıcalı bu hususta olağan ki liderle görüşüyor. Lakin lider da Mourinho’nun kalması için ısrarcı…

Sonra da istifa ediyor. Lakin istifa etmeden evvel ihale üzerine kalmasın diye hazırlıklarını da yapıyor. Ve sonra kararını açıklıyor. Acun Ilıcalı çok eski arkadaşım. Muhabirlik günlerimizde çok birlikte çalıştık. Sonra bir kez karşılaştık. Almanya’da bir maçta yan tribünde gördüm. O da beni gördü. Ve o tribünü atlayıp yanıma geldi, selamlaştık. Konuştuk. Hatta o gün hala Galatasaray’ın başında olan Hamza hoca da vardı. Acun pozisyonunda bir oburu olsa hayatta o tribünü atlayıp bir gazetecinin yanına gelmez. Yani harikulade bir dosttur.

Ancak şu var; yöneticilikte olmadı. İşinde muazzam başarılı fakat yöneticilikte çok da başarılı değil.
Çünkü yöneticilik sıkıntı iştir. Çok öbür bir olaydır.
Her şeye karışmayacaksın. Kendi başına işler yapmayacaksın.
Örneğin hocaya istemeden Talisca’yı getirmeyeceksin.
Ya da dönem başında Osimhen teklifini araştırmadan elinin aykırısı ile itmeyeceksin. Mourinho üzere bir hocaya bir yıl daha tahammül edeceksin. Bu adam oyun üslubu ile yargılanır mı? Alışılmış ki tenkitlerin olacak. Fakat “Böyle oynama, bu türlü oyna” denir mi? Üstelik Ilıcalı, Hull’a hocalık konusunda son derece yetersiz birisi olan Şota’yı getirmişken… Mourinho’yu yargılaması kusura bakmayın lakin bana tuhaf geldi.
Yani ikisi birden artık bir çatı altında olmazdı. Birinin gitmesi gerekiyordu. Acun Ilıcalı gitti.
Olay kısaca budur…

İmza olayı

Fenerbahçe’de bir imza olayı var…
Yani “imzayı topla başkanı gönder”.
Bana göre Fenerbahçe tarihinin en saçma hareketlerinden birisi.
Belki yeterli niyetle başladı lakin sonra ortaya girenler öylesine güvensizlik duygusu aşıladı ki, imza atanlar bile neredeyse pişman oldu. Hatta dönenler bile var.
Hele Fenerbahçeli ve kongre üyesi dahi olduğuna inanmadığım (çünkü bir kongre üyesi bunları yapmaz) Gönüllüler Derneği başkanı Emrah Tünay’ın saçmalıklarından sonra bu operasyonun güzelce suyu çıktı.
Kısacası ortaya çıkan isimlere de bakınca bu iş başarısızlıktan kaynaklanan suçsuz bir hareketten çok geçmişin intikamını almaya döndü.

Hep söylediğim üzere. Evvel güçlü adayını bulacaksın. Plan programını yapacaksın sonra kongreye gideceksin.
Eh o da yok.
Bırakın imzayı ben artık eylülde bile kongre olacağına inanmıyorum.
Burada en değerli olay lider Ali Koç’un yanılgılarından ders çıkarması lazım.

Top secret

Aslında manşet olacak haberi en sona sakladım.
Çünkü hiçbir şey net değil.
Fenerbahçe’de Osimhen konusunda kimi kıpırtılar hissettim.
Bana nazaran olma bahtı çok az.
Diyelim ki Napoli’yi çözdüler. Bana nazaran asıl sorun kendisini ikna etmek.
Çok bilinmeyen yürütülen bir çalışma. Şimdilik bu kadar.
Ama dedim ya olma bahtı yüzde 3.
Denemekte fayda var bence.