Geçmiş vakitte bugünün izleri
Melisa Vardal – İstanbul’un aktüel sanat sahnesine yeni bir soluk kazandıran Galeri Bosfor, Karaköy’deki yeni adresinde “Kölemen 7” isimli küme standıyla kapılarını açtı. Stant, ismini galerinin bulunduğu sokaktan alıyor. Küratörlüğünü galeri kurucu yöneticisi Gökşen Buğra’nın üstlendiği seçkide Burcu Erden, Mithat Şen, Erman Özbaşaran, Olgu Ülkenciler, Ahmet Çerkez, Yasha Butler, Ilgın Seymen, Funda Susamoğlu, Barış Göktürk, Işıl Kapu, Eda Soylu, Betül Kotil ve Fransız fotoğraf sanatkarı Laurent Champoussin’in yapıtları bulunuyor.
Birbirine bağlı iki tarihî binadan oluşan yeni yer, kubbelerden süzülen doğal ışık ve taş kemerli geçişleriyle vakte meydan okuyan bir atmosfer sunuyor. Bu mimari doku, çağdaş yapıtlarla yan yana geldiğinde güçlü bir tezat ve ahenk yaratıyor. Işıl Kapu’nun çimento ve reçineden üretilmiş, tarih öncesi figürlerden esinlenen organik formlu rölyefleri; Olgu Ülkenciler’in üç modüllü soyut kompozisyonu; Erman Özbaşaran’ın ufuk çizgilerini ve renk geçişlerini odağına alan fotoğrafları; Betül Kotil’in dokusal zenginlik taşıyan dokuma yapıtı ve Laurent Champoussin’in kaya ve su yüzeylerini yansıtan fotoğrafları standın öne çıkan işleri ortasında. Mithat Şen’in “İstif” serisinden, turuncu tonların hâkim olduğu organik formlu kompozisyonu duvar yüzeyinde ritmik bir akış yaratıyor. Burcu Erden’in ahşap yüzeyler üzerindeki kesik ve oyuklar, heykelsi ve resimsel bir söz lisanı kuruyor. Ilgın Seymen’in “Varoluş Üzerine Unutulmuş Notlar” başlıklı altı kesimli yerleştirmesi, duvar boyunca dalgalanan formlarıyla yere şiirsel bir ritim katıyor.
‘Unutulmuş notlar’
Sergi, her sanatkarın gereç ve teknik üzerinden kurduğu çok katmanlı bir diyalog sunuyor. Işıl Kapu’nun çalışmaları, figür ile obje ortasındaki sonları silerek izleyiciyi tarihin ve vücudun sürekliliği üzerine düşünmeye davet ediyor. Erman Özbaşaran’ın fotoğrafları, tabiatın değişkenliğini ve algının hudutlarını sorgularken Laurent Champoussin’in fotoğrafları, vaktin izlerini çağdaş bir bakışla aktarıyor. Betül Kotil’in sabır ve el emeğiyle örülmüş dokuma işi, taş duvarlara sıcak bir zıtlık katarken Funda Susamoğlu’nun seramik heykeli doğa–insan alakasını yine kuruyor. Burcu Erden’in oyma ahşap panoları, gerecin sertliğini geometrik dinamizmle buluşturuyor, Ilgın Seymen’in yerleştirmesi ise buluşması “unutulmuş notlar” atmosferine taşıyor.
