Alevlerin Gölgesinde Futbol
Yine futbol yazmanın, konuşmanın sıkıntı olduğu günler yaşıyoruz. Bolu Kartalkaya’daki otel yangını hepimizin içine ateş düşürdü. Çok üzgünüm… Kaybettiğimiz canların ailelerine, sevenlerine baş sıhhati ve sabır, yaralılara acil şifalar diliyorum.
Böyle anlarda manasını yitiriyor birden fazla şey. Futbol yazmak, konuşmak sahiden çok güç. Adeta alevlerin, acının gölgesinde kaldı Galatasaray- Dinamo Kiev UEFA Avrupa Ligi maçı. Ama işimize, okuyucunun haber ve yorum alma hakkına hürmetle kendimizi zorlayıp birkaç kelam edelim bu müsabaka ile ilgili…
Öncelikle Galatasaray’daki düşüşün sürdüğünü ve Hatayspor maçından hiç ders alınmadığını söyleyebiliriz. Hatayspor’u küçümsemenin bedelini nasıl ödediyse sarı- kırmızılılar, tıpkı formda Dinamo Kiev karşısında da bu bedeli ödediler.
Tabii iki kez iki farklı öne geçilmesine karşın alandan 3-3’lük beraberlikle ayrılmak işin vahametini daha da arttırıyor. Bu türlü bir durumda Okan Buruk’un oyun planı, oyuncuların mental ve fizikî durumları, gitgide düşen performansları, elhasıl her şey tartışmaya açılır. Galatasaray, iki farklı öne geçtiği iki sekansta da hakikat oyunu oynayamadı. Başka taraftan kendi kalesine yakın bir bölgede altı, kimi vakit yedi şahısla çizgi halinde bir savunma bloku oluşturmanın mantığı neydi?
Dinamo Kiev’in pasla çok rahat bir formda ikinci bölgeyi geçip Galatasaray’ın birinci bölgesine gelmesini alandaki sarı- kırmızılı futbolcular da kenardaki Okan Buruk da yalnızca izledi. Evet, Sara’nın yokluğu büyük bir gedik açtı orta alanda ve Galatasaray’ın oyununda. Ancak öbür oyuncuların daima gerileyen form durumları, gediklerin artmasına ve derinleşmesine neden oluyor. Yunus Akgün güzelce kayboldu, Barış Alper Yılmaz saç baş yolduracak vuruşlara devam ediyor, Kerem Demirbay aşikâr ki durumundan hiç rahatsız değil, Davinson Sanchez ve savunmasını beğendiğimiz Jakobs’un bile performansları geriledi. Gerçekten Dinamo Kiev’in birinci ve üçüncü golünde Sanchez’in, ikinci golünde de Jakobs’un büyük yanılgıları var.
Zaten kısıtlı olan kulübeden oyuna girenler de hiçbir katkı veremiyor. Batshuayi bezmiş, güya ayaklarına yük bağlamışlar. Jelert tam bir transfer fiyaskosu. Yusuf Demir, Okan Buruk’un kendisine duyduğu itimadın karşılığını bir türlü veremiyor.
Bu kadar olumsuzluğun kapladığı Galatasaray’da bir oyuncu adeta kardelen üzere açıp kendini fark ettiriyor, Victor Osimhen! Yıldız futbolcu, kendisini ispatlamaya hiç de gereksinimi olmadığı
halde dünkü maçta da tek başına çalıştı, didindi, bir şeyler yapmak için çırpındı. Osimhen çok büyük bir futbolcu, çok büyük bir profesyonel. Büyük bir tebriği hak ediyor.
UEFA Avrupa Ligi’nde altı maçta yalnızca bir gol atabilen Dinamo Kiev, Galatasaray’a üç gol attı ve bu ligdeki birinci puanını aldı. Sarı- kırmızılılarda işler uygun gitmiyor, çok büyük bir düşüş var. Sara ve Icardi’nin eksiklikleri kadronun oyununu çok olumsuz etkilediği üzere kulübe de çok zayıf. Orta transferde kesinlikle birkaç düzgün oyuncu alınması gerekiyor. Yoksa Avrupa da Türkiye Ligi de gider!
Son olarak, Galatasaray’da protesto edilecek son insandır Muslera. Biraz hürmet, biraz vefa; lütfen…
