Eşsiz cet mirası! Dünyada öteki örneği yok: Konutun dördüncü jenerasyon torunuyum

Antalya’nın Akseki ilçesi Sarıhacılar köyünde turistlerin ilgi odağı olan tarihi “Düğmeli evler” bir bir restore edilerek turizme kazandırılıyor. Sarıhacılar’da göç nedeniyle bakımsız kalan tarihi düğmeli konutların turizme kazandırılması için başlatılan onarım çalışmaları sürüyor.
“BİR VAKİTLER TERK EDİLMİŞ KÖYDÜ”
Ekonomik nedenlerle bir vakitler büsbütün boşalan ve özgün mimarisiyle dikkat çeken Sarıhacılar köyündeki tarihi “Düğmeli evler” aslına uygun olarak restore edilerek klasik Türk mimarisini köyde yaşatma çalışmaları devam ediyor.
Antalya’nın Akseki ilçesine bağlı Sarıhacılar köyü, tarihi İpek Yolu’nun üzerinde kurulmuş. Köyün ahşap oymacılığının en hoş örneklerinden birini barındıran 600 yıllık mescidi, tarihi geçmişe ışık tutuyor. Geçmişte Konya ve Antalya ortasındaki tarihi kervan yolları üzerinde değerli bir mola yeri olan Sarıhacılar’da yörenin sivil konut mimarisinin özgün örneklerinden olan düğmeli meskenler ve eski konaklar, geçmişin görkemini yansıtan birer kültür mirası niteliğinde. Birçoğu vakitle yıkılan tarihi meskenler, son yıllarda birer birer restore edilerek tekrar ayağa kaldırılıyor. Sedir katran ağacından yapılan iskeletleri ve birbirine kenetlenen ahşaplarıyla düğmeli konutlar, dünyada yalnızca bu bölgede bulunuyor.
Antalya’nın tarih dolu ilçesi Akseki’nin 800 yıllık geçmişi olan Sarıhacılar Mahallesi’nde bulunan ve atalarından kalan “Osmanil” konağı olarak bilinen 200 yıllık tarihi düğmeli konut, meskenin dördüncü jenerasyon torunu olan Berna Dincer tarafından restore ettirildi.
200 yıllık tarihi düğmeli mesken mirasçılar tarafından aslına uygun olarak restore edilip turizme açılıyor.
“ATA MİRASINA SAHİP ÇIKMANIN MEMNUNLUĞUNU YAŞIYORUM”
Aslen Antalya’da ikamet eden ve cetlerinin Sarıhacılar köyünden olan Berna Dincer, “Osmanil” konağı olarak bilinen 200 yıllık bir tarihe sahip olan düğmeli konutu ayağa kaldırarak cet mirasına sahip çıkmanın memnunluğunu yaşadığını söyledi.
“EVİN DÖRDÜNCÜ JENERASYON TORUNUYUM”
Kendisinin emekli olduğunu ve konutun dördüncü nesil torunu olduğunu söyleyen Dinçer, “Evin geçmişi yaklaşık 200 yıllıktır. Atalarımızdan kalan bu meskende oturan da olmadığı için yıkılmaya başladı. Atıl durumda olan bu tarihi düğmeli meskenin onarımına 2017 yılında başladık ve 2020 yılında tamamladık. Bu meskende aile olarak kalma hayallerimiz var. Kalabalık bir aileyiz. Onun için 5 oda yaptık ve her odada tuvaleti duşu olsun istedik. Daha evvel bu meskene ananem ve dedem her sene yazları gelirdi. Ancak kendileri 2002 yılında vefat ettiler. Hasebiyle bu konuta o yıldan sonra gelip giden olmadı ve konut bakımsızlıktan vakitle yıkıldı” dedi.
“3 KIZ KARDEŞ ONARIM İÇİN YASAL SÜRECİ BAŞLATTI”
Dincer, “2017 yılında teyzemler devletin vermiş olduğu teşvik ile bu meskeni onarım ettirebileceklerini öğrendiler. Kendileri çok heyecanlandılar. 3 kız kardeş annem ve iki teyzem bu meskeni restore ettirmek için tüm yasal süreçlere başladı. Proje hazırlanarak Müdafaa Konseyine onaylattırıp gerekli müsaadeleri alarak inşaata başladık. Meskenin bütün duvarları yıkılmıştı. Sıfırdan tekrar tarihine has ayağa kaldırıldı. Tabi ki bu bir vakit aldı. Onarımı yaparken ortaya pandemi girdi ve süreç uzadı. 2020 yılında ise tamamlandı” diye konuştu.
“BEN HARİÇ ÖTEKİ DÖRDÜNCÜ NESİL GENÇLERİ ÇOK İLGİ DUYMADILAR”
Kendisinden öteki ailenin dördüncü jenerasyon gençlerinin ilgi duymadığını anlatan Dincer, “Aslında meskenin onarımı bittikten sonra da ailenin dördüncü nesil gençleri çok ilgi duymadı. Ben geçen yıl ağustos ayında Antalya’da havaların çok sıcak gitmesi ile buraya gelip 2 buçuk ay kaldım. İnternet sıkıntı çekmesine karşın burada huzur vardı. Çabucak çalışmalara başladım. Bir yandan bahçeyi, bir yandan konutu düzenliyordum. Köydeki akrabalarımız, hemşerilerimiz bana yardımcı oluyorlar. Benim üzere jenerasyonların buralarda olmaları onları da çok memnun ediyor. Umarım bu dalga dalga yayılır ve genç nesillere da sirayet eder ve onlarda burada yaşamaya başlarlar. Bu köyde huzur, tabiatın hoşluğu ve rahatlık dışındaki beni cezbeden en büyük şey, burada hiçbir beton yapının olmaması oldu. Etrafta yıkık çok mesken var ancak yıkılı konutların imgesi, estetiği, mimarisi ve gözü yormaması, dinlendirici olması beni sahiden cezbetti. Burada yaşamaya kıymet kılan bir neden de budur” biçiminde konuştu.