Efsane Ahmet Suat Özyazıcı

İki sene evvel bugün ayrıldı ortamızdan. Kolay değil O’nu unutmak. O’nu ve Trabzonspor için yaptıklarını unutturmamak, yılda bir defa de olsa hatırlatmak asli misyonlarımızdan biridir, bu köşenin muharriri olarak.
Buyurun bir sefer daha hatırlayalım, hatırlatalım efsane Ahmet Suat Özyazıcı’nın Trabzonspor için neler yaptığını.
**
27 Mayıs 1972 günü, Ankara’dan “Trabzonspor, PTT’ye 1-0 mağlup oldu” haberi duman üzere yayılmıştı köyümüzde, beldemizde, ilçemizde ve de ilimizde… Büyüklerimizden biri söylemişti, ağlamaklı durumda.
Acı haber tez yayılır derler! Birkaç saat içinde herkesin morali yerle bir, kimse kimseyle konuşmuyor. İlkokul çağımda benim de kendimi boğulacak üzere hissettiğim gün, dün üzere aklımdadır!
Bizde hal bu türlü iken topluluğun neler yaşadığını, neler hissettiğini iddia etmek o kadar güç olmasa gerek.
**
Her manada büyük bir yıkımdı topluluk için Trabzonspor’un 1. Lig’in kapısından dönmesi.
Zor bir sürece giriliyordu, girilecekti ki…
“Camiaya sabırlı olunması, sakin kalınması, moral bozmadan, grubu bozmadan güçlenerek devam edilmesi gerektiğini” söyleyenlerin başında Ahmet Suat Özyazıcı hocanın geldiğini yıllar sonra öğrendik.
**
Ve…
Bir yıl önce kapısından dönülen şampiyonluk, bir yıl sonra Trabzonspor’un kapısını kırarak içeriye girdi!
Bir yıl önce morali yerle bir olanlar, yıllar sonra uygun ki o sene Ankara’da şampiyon olmadık diyeceklerini, o derece sevineceklerini nereden bileceklerdi!
Camiaya sakin olunması, panik yapılmaması gerektiğini söyleyen adam Trabzonspor’u uçurmaya başlamıştı. Çalışacak kâfi egzersiz alanı olmamasına, koşular bazen kumda bazen asfaltta bazen beton tabanda yapılmasına karşın.
Ahmet Suat hocanın en büyük gücü; oyuncularına sevgi ile yaklaşması, sıkıca kucaklamasıydı.
**
Trabzonspor fırtına olup esmeye, şimşek olup gürlemeye, ses getirmeye başlamıştı!
Radyolardan ‘Mikrofonlarımız Avni Aker’de’ anonsu duyulduğunda herkes bordo-mavili ekibin gol attığını kestirim ediyordu artık. Rakip kadroların korner kullandığında sevindiği yıllardı.
Radyolardan gelen tribün uğultusu çocuklar için ninni, büyükler için dünyanın en hoş müziği idi.
Sezon sonu gazetelerin baş sayfasında taraflı tarafsız herkes ‘şampiyon Trabzonspor’ haberlerini birebir aylarda görmeye alışmış, hatta ezberlemişti.

**
Trabzonsporluların şampiyonluklara alıştığı kadar dönem sonlarında Ahmet Suat Özyazıcı’nın vazifesi bırakmasına da alışmıştı. Gelenek haline gelmişti nöbet değişimleri; ‘Özyazıcı ayrıldı, Sümer geldi… Sümer ayrıldı, Özyazıcı geldi’
Paylaşmayı, bölüşmeyi severdi efsane. Halbuki günümüzde birçok teknik adam meslektaşının açığını bekler, vazifesinden olması için fırsat kollar.
Sorarız; kaç teknik adam şampiyon olduğu dönem sonu affını isteyerek, yerine oburunun getirilmesini ister? Dememiz o, Ahmet Suat Özyazıcı’nın yaptığını kimse yapmaz, yapamaz, elde ettiği muvaffakiyetleri yapamayacağı gibi… Emsal cümleleri Özkan Sümer için de söylemeliyiz; o da şampiyonluklar sonrası vazifesi devretmiştir.
**
Trabzonspor’un 2021-2022 Yılındaki şampiyonluğuna da dokundu Trabzonspor’un gelmiş geçmiş en büyük teknik yöneticisi Ahmet Suat Özyazıcı. Çünkü Abdullah Avcı, o’ndan ilham almış; şapka sinerjisini başlatarak, 1970-1980 ruhunu geri çağırarak…
**
Bugün dünyanın birçok yerinde 10 milyon Trabzonsporlu yaşıyorsa, onların Trabzonsporlu olmasında büyük hisse sahibidir Ahmet Suat Özyazıcı. Her babayiğidin harcı değildir sıfırdan başlayıp 4’ü Süper Lig şampiyonluğu olmak üzere toplam 18 kupa. Futbol tabiriyle hem eze eze hem vura vura!
Dünyanın dört bir yanını sarmış Trabzonsporlular, Trabzonsporları ile övünüyor, gurur duyuyor ise; en büyük mimarlarından biri Ahmet Suat Özyazıcı’nın kendisidir!
O’nu çok özlüyoruz fakat asla unutmayacağız, unutmayacağız. Yaşattığı tüm hoşluklar, tattırdığı tüm mutluluklar için sonsuz teşekkür. Ruhu şad, yeri cennet olsun.