Cüret mi gerçek mi?

Müjde Işıl – 2000’lerin başında çektiği “28 Days Later/28 Gün Sonra” ile hem zombi hem de kıyamet sonrası sinemaları sevenleri mest eden Danny Bu türlü, sonrasında dümeni Juan Carlos Fresnadillo’ya bırakmış ve seri “28 Weeks Later/28 Hafta Sonra” ile ilerlemişti. Bu türlü 23 sene sonra senaristi Alex Garland ile birlikte kendi kainatına geri döndü. “28 Years Later/28 Yıl Sonra”, Boyle’un “T2 Trainspotting”den (2017) beri imza attığı birinci devam sineması. Birinci sinemanın yıldızı Cillian Murphy’nin ismini, üçüncü sinemada üretim tarafında görüyoruz. 

İlk iki sinemada Cillian Murphy ve Robert Carlyle’ın canlandırdığı karakterler üzerinden yürüyen seride bu sefer Bu türlü ve Garland, radikal bir atak yaparak çocuk karakteri merkeze alıyor. Şiddeti çocuk üzerinden anlatmak ya da çocuğu şiddette dahil etmek etik açıdan problemli bir durum. Lakin Bu türlü bu hamleyi, kıssayı İngiliz tarihiyle ilişkilendirerek farklı bir yol izliyor. Evvel bir küme çocuk içerisinde, zombi saldırısından sağ kurtulan Jimmy ile tanışıyoruz, sonra da Spike ile… Sinemanın başında Rudyard Kipling’in “Boots” şiirine yer vererek, İngiliz Ordusu Güney Afrika’daki sömürge savaşlarıyla bağ kuruyor. Fonda savaşan, savaşmaya hazırlanan çocuklar görüyoruz. Esasen iki farklı periyotta de savaş oklarla yapılıyor. Jimmy’nin akıbeti ve İngiliz efsaneleri ile kurduğu bağ da dikkat alımlı. Münasebetiyle sinema, Spike ve Jimmy’yi çağdaş vaktin çocuk kurbanlarına ve kahramanlarına dönüştürüyor. 

Filmin küçük yıldızı 

Boyle ve Garland, zombi ataklarını geri planda tutmayı tercih etse de George Romero’yu anmayı ve onun alışveriş merkezi ikonuna gönderme yapmayı ihmal etmemiş. Sinemanın bir yandan hayatta kalma öyküsü anlatırken bir yandan da anne-oğul bağlantısı üzerine çok duygusal bir noktaya evrilmesi, sinemanın bütününde ayrıksı duruyor. Sinemanın başlangıcındaki acımasızlık ile sonundaki mizah da birbirini desteklemiyor. Birbirinden bağımsız fikirler gevşek halde birbirine iliştirilmiş üzere. Bu yüzden de Ralph Fiennes’ın olduğu kısım neredeyse sinemanın genelinin önüne çıkıyor. Zombi sinemalarında görmeye alışık olmadığımız manevî ve felsefik dokunuş ekleyen bu kısma, Bu türlü ve Garland’ın İngiltere’nin savaş tarihi ve efsaneleriyle kurduğu bağlantı de eklenince zombilerin öyküdeki tartısı azalmış. Buna tahlil olarak da Alfa zombi eklenmiş; az görünse de tesiri kuvvetli olmuş. 

Filmin küçük yıldızı Alfie Williams, sineması neredeyse tek başına sürüklüyor. Jodie Comer’ı potansiyelinin gerisinde bir rolde izliyoruz. Ralph Fiennes, göründüğü birinci saniyeden itibaren sineması ele geçiriyor, tam da beklediğimiz üzere. Aslında daha üçüncü sinema vizyondayken dördüncü sinema de yolda. “28 Years Later: The Bone Temple” isimli sinemanın oyuncu takımı evvelki sinemaların karması; Nia DaCosta yönetiyor ve senaryoda yeniden Garland’ın imzası var. “28 Yıl Sonra”daki ‘kostümlü’ mizahın nereye bağlanacağını öğrenmiş olacağız böylelikle. 

 Kasırganın öfkesi

“Tornado/Kasırga”, 1790’lar Britanyası’nda geçiyor. Tornado, babasıyla birlikte sergilediği kukla samuray gösterisi sırasında, Sugarman ve oğlu Little Sugar liderliğindeki hata çetesiyle karşılaşır. Samuray eğitimiyle donanmış Tornado, kendini intikam ve adalet seyahatinde bulur. İngiliz sinemasının başrollerinde Kôki ismiyle bilinen Japon model ve kelam müellifi Mitsuki Kimura ile usta oyuncu Tim Roth var.