Ali Koç’un vizyonu ve Osimhen
Fenerbahçe Başkanı Ali Koç’un, TRT Spor’a konuk olduğu programda yaptığı açıklamaları kesinlikle takip etmişsinizdir. Koç, 2 saat 40 dakika süren programda hem özeleştiri yaptı hem de Yüksek Divan Kurulu toplantısındaki kelamlarının gerisinde olduğunu tabir etti. Yani, “Seçim yok, Mourinho ile devam ediyoruz” dedi. Program biterken harikulâde kongre için gerekli imza sayısına ulaşılması halinde aday olmayacağını da bildirdi…
Malumunuz, Ali Koç 7 yıl evvel Aziz Yıldırım’a büyük fark atarak birinci sefer misyona seçilmişti. Koç 16 bin 92 oy alırken, Yıldırım’a 4 bin 644 kişi oy verdi. Ortadaki fark 11 bin 448’di.
Bu tarihi fark için herkesin farklı bir yorumu/gerekçesi olabilir fakat benim için bu farkın en büyük sebebi vizyondu. Büyük bir tutkuyla Fenerbahçe başkanlığını isteyen Ali Koç’un vizyonu, vadettikleri, potansiyeli, ekonomik gücü ve Aziz Yıldırım’ın son 4 yılındaki sportif başarısızlık, 11 bin 448 oy farkı olarak çok net biçimde sandığa yansımıştı…
Fenerbahçe topluluğu ve milyonlarca taraftar, Lider Ali Koç’un vizyonuna büyük umut bağlamıştı. En başarılı teknik yöneticiler, en kaliteli golcüler, en itibarlı sponsorlar, basketbolda, voleybolda yeni muvaffakiyetler, olimpik branşlarda çıtanın daha da yükseltilmesi vs…
Hayaller üstte okuduğunuz üzereydi, gerçekler ise farklı… Fenerbahçe, Ali Koç’un birinci döneminde resmen küme düşüyordu. 18 grupla 34 hafta üzerinden oynanan ligin 30. haftasını 34 puanla 14. sırada kapatmışlardı. Fenerbahçe ile düşme sınırındaki Bursaspor ortasındaki puan farkı yalnızca dörttü… Milyonlarca Fenerbahçeli kabusu yaşamış, küme düşme utancını iliklerine kadar hissetmişti.
Ali Koç’un ikinci dönemi 6. sırada bitirildi. Koç’la üçüncü dönem 3. basamakta kapatıldı. Koç’un son 3 dönemi ise 2. sırada noktalandı. Bu dönem da tablo ortada, ikincilik yeniden kimseye kaptırılmadı!
Başlangıçlar her işte çok değerlidir. Ali Koç da futbol ekibinde nasıl başladıysa o denli devam ediyor. Fenerbahçe şampiyon değilse, öbür sonuçların bir değeri yoktur. Fenerbahçe’nin şampiyon olamadığı dönemler, Fenerbahçeliler için boşa oynanmıştır, büyük bir kayıptır.
Başta da söz etmeye çalıştığım üzere Ali Koç’u başkanlık koltuğuna oturtan en kıymetli faktör vizyonuydu. Ama hayallerle gerçekler hiçbir vakit örtüşmedi.
Ali Koç’un TRT Spor’daki açıklamalarına dönersek… Koç, Galatasaray’ın Osimhen transferi için “Şans, 40 yılda bir gelir bu türlü bir oyuncu” dedi. 40 yılda bir gelir kelamına katılırım fakat büsbütün baht olduğunu asla düşünmüyorum…
Bu transferin yüzde 50’si talih ise en az yüzde 50’si de vizyon farkıdır. Ali Koç’un 7. döneminde bile sahip olamadığı vizyonun, büyük düşünmenin, hayal etmenin, fırsat kollamanın, daha güzelini aramanın, en uygununu getirme çabasının eseridir.
Şimdi gelin Fenerbahçe’nin Ali Koç devrinde transfer ettiği golcülere bir bakalım. Sıkıntı baht mı, şanssızlık mı, vizyonsuzluk mu anlamaya çalışalım…
Islam Slimani, Andre Ayew, Allahyar Sayyadmanesh, Mevlüt Erdinç, Michael Frey, Kemal Ademi, Mame Thiam, Papiss Cisse, Vedat Muriç, Mbwana Samatta, Michy Batshuayi, Tiago Çukur, Enner Valencia, Mergim Berisha, Serdar Dursun, Joao Pedro, Edin Dzeko, Cenk Tosun ve Youssef En Nesyri.
Kanat forvetler hariç, tam 19 golcü transfer edilmiş ve bir tanesi bile Osimhen yahut Icardi tesiri yaratmamış. Bir tanesi için bile “İşte Fenerbahçe’ye yakışan golcü” denmemiş.
Ve bu kadar yanlışa, bu kadar başarısızlığa ve yarattığınız bu kadar büyük hayal kırıklığına karşın hala akıl almaz yanılgılar yapmaya devam ediyorsunuz. Örneğin, orta transferde Milan Skriniar’ı kiralık getirip, 32 yaşında ve sakatlık sicili bir oldukça kabarık olan Diego Carlos için tam 11,5 milyon euro bonservis ödeyebiliyorsunuz!
Sizin vizyonunuz ve yönetme kabiliyetiniz bunlarla sınırlıysa, özel bir düşmana aslında gereksiniminiz yoktur! Aynaya baktığınız vakit hasmınızı net biçimde görebilirsiniz…
