50 yıl evvel 50 yıl sonra
MÜJDE IŞIL- Vaktiyle Türkiye’de bir kızlar orkestrası vardı. Toplumsal medya çağında bayan cinayetlerini konuşurken yarım asır evvel Türkiye’nin tek kanallı, birkaç mecmualı ve gazeteli medyasında beş okullu genç kızın kurduğu o orkestra gündemdeydi. Musa Ak ve Hasan Basri Özdemir’in yönettiği “Bir Orkestranın İzinde” belgeseli, yıllar sonra işte o orkestranın, yani Eroğlu Kızlar Orkestrası’nın peşine düşüyor ve bizleri hem Türkiye’nin hem de müzik tarihinde farklı bir seyahate çıkarıyor.
‘60’ların sonu… O vakitler Ankara’da Türkiye’nin birinci müzik dershanesini açan müzik öğretmeni Kemal Eroğlu’nun dayanağıyla beş genç kız bir orkestra kuruyor. Onlardan ikisi, Eroğlu’nun kendi kızı ve usta müzisyen Cenk Eroğlu’nun da halaları. Deniz Eroğlu (solist), Sema Eroğlu (org) Ezel Gönül (bateri), Nilüfer Darıca (bas gitar) ve Merih Kılıçaslan (ritim gitar). Hepsi daha 10’lu yaşlarının ortalarında. Eğitimlerine devam ederken müzikle de hemhal oluyorlar. Kendi besteleri yok lakin tanınan yabancı kesimleri, bazen de yerli müzikleri çalıp yorumluyorlar. Kimse “Bu kızların sahnede ne işi var?” demiyor. Tam bilakis gazetelere, mecmualara uzunluk boy haberleri yapılıyor. 20 yıl sonra ise halefleri anca geliyor ve Bursa’da Şebnem Ferah, His Karpuz, Ebru Bank, Gül Ağırca, Buket Doran’dan oluşan Volvox kümesi kuruluyor. Bu küme da orkestra ile emsal yollardan geçip dağılıyor ‘90’ların başında. “Bir Orkestranın İzinde” belgeseli işte bu süreçleri, orkestra üyeleri ve vaktin şahitleriyle karşımıza getiriyor.
Hayatta her şey mümkün
Beş kişilik orkestradan Deniz ve Sema Eroğlu, Ezel Gönül ve Nilüfer Darıca var belgeselde. Artık 60’lı, 70’li yaşlarını sürerken heyecanlarını ve yeteneklerini koruduklarını görmek, seyirciye de olağanüstü hissettiriyor kendini. “Bir Orkestranın İzinde” tıpkı vakitte ‘60’ların, ‘70’lerin, bir devrin ve o devrin Ankara’sının da belgeseli. Beşerler üzere müzik atmosferinin ve kentin değişimini de görüyoruz. Müzik tarihiyle birlikte periyot ruhu da heyecan yaratıyor. Belgesel aslında bu kümesi yarım asır sonra yine bir ortaya getirmek üzerine kurulmuş. Kümenin ‘70’lerin ortasında dağılma nedeni Cenk Eroğlu’na nazaran kendi bestelerini yapıp albüm çıkartmamaları, küme üyelerine nazaran ise her birinin evlenip kendi hayatlarını kurmaları. Keşke her bir üyenin (sadece Ezel Hanım’ın eczacılık yaptığı anlatılıyor) ayrılıştan sonra neler yaşadıklarını da ayrıntılıca öğrenebilseydik. Belgeselin finali, kurmaca kendini yeterli hisset sinemalarından katbekat güçlü. Dört yetenekli bayan yıllar sonra bir ortaya geldiğinde, hayatta her şeyin mümkün olabileceğine ikna ediyor bizi. O denli ömür dolular ki “Keşke o konsere ben de şahit olsaydım” dedirtiyorlar. Bu açıdan çok emek harcanmış ve üzerine konuşulması gereken bir imal “Bir Orkestranın İzinde”. Antalya’dan sonra Ankara Sinema Festivali’nde seyahatine devam ediyor.
