Feyenoord mağlubiyeti sonrası Faik Çetiner: Kadıköy’de rövanş Fenerbahçe için kolay değil

Şampiyonlar Ligi 3. ön eleme çeşidinde deplasmanda Feyenoord ile karşılaşan Fenerbahçe son dakika golüne mani olamadı ve alandan 2-1 mağlup ayrıldı. Kadıköy’deki rövanş öncesi spor muharrirleri köşelerinde kıymetlendirdi.

RÖVANŞ KOLAY DEĞİL / FAİK ÇETİNER – FANATİK
Şampiyonlar Ligi kapısını aralayacak maça Fenerbahçe’nin takımında tek yeni oyuncu Archie Brown vardı. Mourinho’da birebir, ekipte tıpkı. Yeni golcü Duran kulübede, satılacak denilen En Nesyri alanda. Fred, Amrabat ve Szymanski kendilerini gösterecekleri maçın birinci 45 dakikasında kayıplar. Çok koşan, önde baskı yapan Feyenoord birinci 45 dakikayı tek golle geçtiyse Fenerbahçe kendini şanslı saymalıdır. Yeni transfer Brown’ın tek başına yarattığı en cidddi atağın gol olmaması da Fenerbahçe ismine şansızlıktı. Makûs futbola karşın Mourinho devre ortası atılım yapmadı. Fakat alandaki Sarı Lacivertli oyuncular bu yarıya daha istekli ve baskılı başladılar. Fenerbahçe’nin baskısı gol getirmeyince Mourinho son 30 dakikada 2 yeni transferi alana sürdü. İrfan Can Kahveci ve Oğuz Aydın’ın yerlerine Semedo ve gol ümidi Duran oyuna girdiler. Mesken sahibinin geriye yaslanmasıyla Fenerbahçe oyunu rakip alana yığdı. Mourinho‘nun son atakları Bartuğ ve Cenk Tosun oldular. Maç gidiyor derken sahneye Amrabat çıktı.

ESKİ EKİBİNİ ÂLÂ TANIYOR
Ceza alanı içinden fevkalade bir füzeyle topu ağlara yollarken,takımına adeta hayat veriyordu. Maç bu türlü biter derken sahanın güzellerinden Moussa’nın başla attığı golü hem İrfan Can Eğribayat hem de defans seyredince maç kolay yoldan kaybedildi. Rövanş mı? Mourinho’nun 11’i muhakkak değil. Ekibin kalecisi yok. Feyenoord çok canlı ve çok koşan bir takım. Robin Van Persie eski kadrosunu uygun tanıyor. İşte bu yüzden Kadıköy rövanşı kolay değil.

MOURINHO MODASI GEÇTİ Mİ? / MESUT AYDIN KALE – FANATİK
“Mourinho’nun modası geçti mi?” sorusu ne bir provokasyon ne de Fenerbahçelilere dönük iğneleyici bir yaklaşım… Olsa olsa, Feyenoord maçının akabinde durum tespiti yapmamıza yarayan bir argüman olur. Beklenildiği üzere, süratli bir atak çizgisine sahip olan Feyenoord, maçın birinci dakikasından itibaren Fenerbahçe üzerinde büyük baskı kurdu. Maçtan evvel hepimizin merak ettiği, Mourinho’nun üçlü mü yoksa dörtlü defans mı oynayacağı sorusu yanıt buldu. Üçlü bir savunma çizgisiyle alanda olan Fenerbahçe’yi eski golcüsü Van Persie düzgün tahlil etmiş.

Feyenoord’un öndeki üçlüsü Moussa, Ueda ve Sauer, neredeyse Fenerbahçe’nin üçlü defansıyla adam adama oynadı ve büyük baskı kurdu. Kanat bekleriyle de hamle çizgisini destekleyen Hollanda takımı, 19. dakikada bu baskının tesirini Timber’ın golüyle sonuçlandırdı. Fenerbahçe’nin yediği bu golle, kaleci transferine ne kadar gereksinimi olduğu da bir defa daha görülmüş oldu.

Bu kadar baskı altındayken ve rakibin kanatlarında açıklar olmasına karşın, Fenerbahçe birinci yarıda neredeyse 10 şahısla ceza alanını savundu. Feyenoord’un oyun kurucusu Hwang, her topu aldığında istediği üzere hareket etti. Koreli oyuncuyu savunduğunu düşündüğümüz Szymanski, savunmada hiçbir katkı sağlayamadı. Birinci 45’teki tek olumlu hareket, Archie Brown’un rakip alanda yaptığı driplingdi lakin o da ofsayt nedeniyle gol bedeli kazanmadı. Birinci yarının 1-0 bitmesi Fenerbahçe için bir talihti. Birinci yarıdaki skandal oyunun yanında, ikinci devreye de değişiklik yapmadan başlayan Mourinho’dan tahminen dizilimi değiştirir diye bir beklentimiz vardı ancak değişen hiçbir şey olmadı. İkinci yarının birinci on dakikasında daha fazla topa hakim olan temsilcimiz, orta sıra durumlar da bulmayı başardı.

KADIKÖY AVANTAJI CEHENNEME DÖNER
Ancak yapılan iki değişiklik (İrfan Can Kahveci’nin yerine John Duran, Mert Müldür’ün yerine Semedo), kurduğumuz baskıyı tam bilakis çevirdi. Mourinho atakta skor bulmak ve sonuca gitmek istese de bu değişiklikler, olmayan orta saha direncini büsbütün yok etti. Buna karşın, Feyenoord’un düşen oyunu temsilcimizi biraz olsun hareketlendirdi. 86. dakikada yapılan tek topla aykırıya dönüş, golü getirdi. Lakin tam umutlanmışken, 90+1’de Hadj-Moussa kadrosunu tekrar öne geçirdi. 2-1’lik sonuç rövanş için çok da makûs değil. Lakin, Mourinho’nun Fenerbahçe’si dün geceki üzere bir birinci yarıya başlarsa, Kadıköy avantajı cehenneme döner.

Uzun lafın kısası, bir futbolsever olarak hayallerimizi süsleyen Mourinho’nun artık modası geçmiş. Bunu yalnızca bir maçla değil, ikinci dönemine başlamasına karşın Fenerbahçe’de hiçbir maça imzasını atamadan, hiçbir oyuncuya dokunuş yapamadan geçen koca 14 ay gösteriyor. Ne yaptığı transferlerden randıman alabildi Fenerbahçe, ne de teknik yöneticiliğinden… Farklı bir parantez de Fred’e açmak gerekir. Kadronun o kadar makûs bir orta alanı var ki, bu kadar berbat bir Fred bile iki yıldır gözümüzü boyuyor.

DEĞİŞMESİ GEREKEN ÇOK ŞEY VAR / EDİZ SIRAPINAR – MİLLİYET
Fenerbahçe’de ne idare ne teknik yönetici Mourinho ne de futbolcular sokaktaki büyük bıkkınlığın ve kızgınlığın farkında değil…
Farkında olsalar dün Feyenoord maçında bu kadar plansız, sistemsiz, silik bir ekip bizlere izlettirmezlerdi…
Her maça rakibin ne yapmak istediğini anlamak için oynamak yerine seyrederek başlayan, lakin soyunma odasında Mourinho anlattıktan ve ikazlarını yaptıktan sonra olağana dönen bir Fenerbahçe bu dönem da vizyonda…
Teknik yöneticinin güçlü karakteri mi yoksa istekleri mi elini kolunu bağlıyor maçın başında herkesin anlayamıyoruz. Halbuki her biri “yıldız” boyutunda. Her şeye direktif mi lazım. Çıkın oynayın… Şu birinci 45 dakikaları çöpe atma huyunu artık bir kenara bırakın…

ORTA SAHAYI ÇÖKERTTİ
Neyse… Aslında çok fazla kıssası olmayan maç, Fenerbahçe için kabus üzere başladı. Zira gereğince agresif değildi Fenerbahçe. Süratli değildi. Ve genç, dinç, süratli, oynatmayan bir Feyenoord vardı karşısında.
Evet Feyenoord önemli kayıplarla Fenerbahçe’nin karşısına çıkmıştı lakin eksiklere karşın oyun ezberine sadık bir ekipti… Velhasıl bir sistem kadrosuydu… Ve hiç zorlanmadan güle oynaya istediklerini yaptılar. Hiçbir dirençle de karşılaşmadılar
Kanatları çelimsiz, merkezi verimsiz, santradan Feyenoord yarı alanına geçmesi bile “olay” olan Fenerbahçe devreyi tek golle geride kapadıysa yatsın kalksın rakibinin gençliğine, tecrübesizliğine dua etsin…
İlk yarı ekipte eh işte diyebileceğiniz tek bir Allah’ın kulu yoktu. Fakat sahanın en berbatları Ambarat – Fred ikilisi ile yanlarındaki Szymanski idi. Mourinho’nun en değerlisi Szymanski kendisiyle birlikte orta sahayı da göçtürdü.

Herkes en az iki değişiklik beklerken Mourinho tıpkı grupla ikinci yarıya çıktı. Oyun kalitesi tekrar yerlerdeydi ancak hocanın motivasyon konuşmasıyla (!) Fenerbahçe istek ve isteğini bir tık üst çekmişti. Önde baskıdan vazgeçen Feyenoord’u cılız ataklarla sıkıştırmaya başlamışlardı ki, Mourinho İrfan Can Kahveci ve Oğuz’u çıkarıp Semedo ve Duran’ı alarak diğer bir oyun anlayışına geçmek istedi. Teknik kapasitesi yüksek ayaklar yerine, kaleye direkt giden ayakları tercih etti. Ancak bu tercih pas kontaklarını ister istemez aşağıya çekti.

FENERBAHÇE’NİN ELENMESİ SÜRPRİZ OLUR
Herkesin karalar bağlamak üzere olduğu bir anda Mourinho’nun Fred’i çıkarıp ısrarla alanda tuttuğu Amrabat’ın şapkadan tavşan çıkaran harikulade şutu geldi. Her şey Fenerbahçe’nin lehine dönmüş, Feyenoord moralmen tabana çökmüşken saçma sapan bir gol daha yiyerek konutumuzun yolunu tuttuk.
Aslında kimse merak etmesin… Bu hezimetle de paniğe kapılmasın. Zira Fenerbahçe’nin bu Feyenoord’u İstanbul’da elemesi o kadar da sıkıntı değil. Tam bilakis elenmesi sürpriz olur. Lakin bu grup, mevcut takımı ve oyun anlayışı ile hangi amaçlara uzanır, taraftarına hangi başarıyı sunar orası şimdilik tartışılır. Fenerbahçe’de değişmesi gereken çok şey var.

 BİTİREMEME HASTALIĞI / SERKAN AKCAN – FANATİK
Genelde tüm ekiplerimiz dönemin başlangıç kademesinde oyun gücüne değil oyuncu gücüne güvenerek çıkıyor ön eleme maçlarına. Buna karşılık, Avrupa’nın görece mütevazi ekiplerinin disiplin, fizik üstünlük ve oyun güçleri galip geliyor temsilcilerimize. Fenerbahçe, Feyenoord karşısına birinci 11’de yalnızca 1 yeni oyuncuyla çıkarken, kulübede de 2 yeni futbolcu bekliyordu. Mourinho’dan beklenen, geçen yıldan bu döneme alandaki oyun bütünlüğünün taşınması, yeni transferlerle güçlendirilmesi ve daha akıcı bir plandı. Ne var ki, Hollanda deplasmanında Fenerbahçe güya dün bir ortaya gelmiş üzere bir birinci yarı oynadı. İkinci yarı başındaki teğe bir baskılar Fenerbahçe’yi önde tutmayı başardı denebilir. İrfancan-Duran, Oğuz-Semedo değişimlerinin akabinde baskı kalitesinin artmasından bir gol çıkarabilmek gerekirdi. Amrabat’ın 86’da attığı gol aslında Fenerbahçe’nin ikinci yarının başlama düdüğüyle birlikte grup olarak ilmek ilmek ördüğü bir oyunun getirisiydi.

ZAYIF KARNI…
Fred’in savunma zaafları Fenerbahçe’nin en zayıf karınlarından biri göründü dün gece. Brezilyalı orta alandan beklenen birinci şey savunma olmayabilir. Ancak tüm grubun Fred’ten beklentisi oyunun hakikat kurulması, savunmadan top çıkışlarında akışkanlığın sağlanması. İsmail Kartal döneminde Fred yanında İsmail, önünde Szymanski ile bunu kusursuza yakın yaptığı için fark yaratıyordu, lakin Mourinho kadrosunda oyunun konseyimi daha direkt toplarla sağlandığından başının üstünden geçen topların sayısı oldukça fazla. Bu durumda iş, biraz da Fred dahil santrforun ardındaki tüm futbolcuların rakiplere temas etmesine, teğe bir eşleşmelerde baskı kaliteleriyle ayakta kalmalarına bakıyor. İkinci yarıdaki oyun tam da Mourinho’nun oynamak istediği cinstendi.