Gülmeyelim de taşa mı dönelim?
Müjde Işıl – Leslie Nielsen, önemli yüz sözünün dramatik roller için değil, güldürüye uygun olduğuna kanaat getirip güldürü yıldızı olduğunda 50’lerindeydi. Dramatik rollerle sinemaya başlayan ve “Schindler’in Listesi” ile Oscar adaylığı kazanan Liam Neeson da aksiyona yönelmeye başladığında ‘50’lerindeydi. Bu ikiliyi jenerasyonlar sonra bir ortaya getiren ise “The Naked Gun/Çıplak Silah” oldu. Neeson sinemada, Leslie Nielsen’ın meşhur karakteri Frank Drebin’in oğlunu canlandırırken güldürü cinsinde de başarılı olduğunu ispatlıyor.
Akiva Schaffer’ın yönetip Dan Gregor ve Doug Mand’le senaryosunu yazdığı 2025 model “Çıplak Silah” hem bir tekrar çevrim hem de ZAZ takımının klasiklerinden olan serinin devam sineması niteliğinde. Kahramanımız Frank Drebin, biraz Müfettiş Clouseau’vari bir polis. Sakar, yanlış anlamalara açık, aptalca kusurlar yapmakta üzerine yok lakin bir halde suçluları alt etmeyi başarıyor. Yeni sinema de bu çizgiyi devam ettiriyor. Kıssanın ortasına tekrar bir aşk öyküsü koyuyor, birinci sinemadaki kimi sahneleri motamot tekrar ediyor, zihin yönlendirme planını güncellese de yeniden bunu kullanıyor.
Musk’a gönderme
Filmin çabucak başındaki çocuklu sahne, özgün sineması geride bırakacak kadar argümanlı. Frank ile Beth’in tatil kısmı ise yepyeniye nazaran çok daha hınzırca lakin Frank ile Jane’in “Müfreze” izledikten sonra herkes darmaduman olmuşken kahkahalarla salondan çıkışları kadar zekice değil. Sinema genelde mizah konusunda özgün üretimin absürt üslubunu devam ettiriyor. Bazen vites arttırıyor (bel altı espriler gibi) bazen de misal esprileri tekrar ediyor ya da değişik versiyonunu kullanıyor. Finaline kadar birinci sinemayla kurduğu bağ tıkır tıkır işliyor lakin daha farklı olayım derken tesirli bir sona imza atamıyor. Teknoloji ile kurduğu bağda Elon Musk’a göndermeleri ise gözlerden kaçmıyor.
Filmde yalnızca Frank Drebin’in değil, George Kennedy’nin canlandırdığı Hocken ve O. J. Simpson’ın canlandırdığı Nordberg’in oğulları da var. Fakat Simpson’ın vakti vaktindeki cinayet davası nedeniyle sinemada onun ve oğlunun öyküsü neredeyse yok üzere. Takımın bu detaya dikkat çekmesi de ilgiye paha.
Tuhaflıklar komedisi
Filmin en büyük kozu hiç kuşkusuz Liam Neeson. Aksiyondaki güçlü duruşundan karizmatik sesine kadar sineması tek başına sırtlıyor. Bir yandan Nielsen’ın karakterini kendi şekliyle güncellerken bir yandan da 15-20 yılını verdiği aksiyon yıldızlığının parodisini yapıyor “Çıplak Silah”ta. Leslie Nielsen’ın önemli yüz tabirinin daha sert versiyonuyla ondan diğer hangi aktör bu rolün altından kalkabilirdi diye düşündüğünüzde diğer bir isim gelmiyor gözünüzün önüne. Karizmatik duruşu ve sesini güldürü materyaline dönüştürebilmesi büyük muvaffakiyet. 50’sinden sonra aksiyon yıldızı oluşuna artık de 70’inde güldürü yıldızlığını ekliyor kolay kolay.
“The Last Showgirl” ile küllerinden tekrar doğan Pamela Anderson da rolüne yakışmış. Priscilla Presley’in kısacık sinema mesleğindeki neredeyse tek performans olan Jane karakterinin yeni versiyonu Beth’e, Anderson muvaffakiyetle hayat vermiş. Danny Huston ise her vakit bildiğimiz berbat adam.
Velhasıl “Çıplak Silah” özgün sineması izleyenlerin de izlememiş olanların da çokça güleceği bir tuhaflıklar güldürüsü vadediyor. Sinema, ZAZ grubunun özgün fikrine ihanet etmiyor; tam bilakis bugün izleseler onların da gülüp şad kalacağı bir üretim. Nostaljik, birebir vakitte yenilenmiş de. 2025’e damga vuran güldürü sineması oldu bile şimdiden.
