Kiralar el yakınca sığınağa taşındı! 20 bin lira ödüyor: ‘Birçok daireden daha konforlu’
Derleyen: Betül Yasemin Kökbek / Milliyet.com.tr – Kıyamet ya da büyük tufan sonrası senaryoları husus alan sinema ve dizilerde, hayatta kalan küçük insan kümelerinin özel olarak inşa edilmiş yer altı sığınaklarında yıllarca hayat gayreti verdiğine sıkça rastlarız. Bu sığınaklar, mümkün felaketlerde yaşamsal faaliyetlerin sürdürülebilmesi için sağlam materyallerle tasarlanmış özel hayat alanlarıdır. Dünyanın farklı bölgelerinde bu çeşit sığınakların gerçek örnekleri de bulunuyor. Ancak içlerinden biri var ki duyan herkesi şaşkınlığa uğratıyor.
KİRA FİYATLARI YENİ BİR SEYAHATE İTTİ
44 yaşındaki Caitlin Johnson, 2024’ün nisan ayında uzun yıllardır yaşadığı New York’tan taşınma kararı aldı. İşi gereği Kaliforniya’ya taşınmak durumunda kalan genç bayan, bir dairenin aylık kirasının yaklaşık 60 bin Türk lirasına tekabül eden bin 500-2 bin dolar olduğunu görünce hayrete düştü. Bu kiraları karşılaması mümkün değildi. Ekonomik olarak bir konut satın alabilecek seviyedeydi lakin işi nedeniyle daima öteki yerlere taşınması gerektiği için bu meyyit bir yatırım olurdu. Kaliforniya’da uzunca bir müddet bütçesine nazaran kiralık konut arayan Johnson tam da pes etmek üzereyken aklına bir fikir geldi. Kısa bir vakit evvel bir arkadaşı oraya taşınmış ve bir konut satın almıştı. Elbette onların yanında yaşamayı düşünmüyordu fakat arkadaşının kiracısı olabilirdi. Ama bu düşündüğünüz çeşitten bir kiracılık değil.
Yaşamı boyunca bir zombi istilasıyla karşı karşıya kalması halinde bir sığınağı olması konusunda espriler yapan genç bayan, kendini cihana yolladığı bu bildirinin tam da ortasında buldu. Kaliforniya’dan konut alan arkadaşının bahçesinde hatırı sayılır kalitede yaklaşık 110 metrekare bir yeraltı sığınağı vardı, üstelik boştu ve kullanılmıyordu. Yeraltı sığınağında yaşamanın yeterli bir tecrübe olacağına ve neredeyse tüm parasının cebine kalacağına inanarak arkadaşına bir teklif götürdü. Johnson çılgınca şeyler deneyimlemeyeli seven eğlenceli bir karakterdi, hasebiyle arkadaşı bu teklifi o yapınca hiç de şaşırmadı ve bunu kabul etti. İkili 500 dolar kiraya anlaştı ve arkadaşı Johnson’ın kullanabilmesi için bahçesinin bir kısmını da ona ayırdı.
KALDIĞI BİRÇOK DAİREDEN DAHA KONFORLUYDU
Caitlin Johnson yeni bir maceranın kapısını aralamıştı. İçinde pek eşya olmayan lakin her bakımdan bir kişinin gereksinimlerini karşılamaya yönelik çağdaş bir formda dizayn edilmiş bu sığınağı kendi zevkine nazaran dekore etti. Sığınak, New York’ta kaldığı birçok daireden daha konforluydu. Elbette orada yaşamanın hoşlukları kadar zorlukları da vardı lakin bunu bir sorun değil bir deneyimlenmesi gereken bir fırsat olarak değerlendiriyordu.
Sığınağa girmesi için evvel hidrolik kapıyı açması, akabinde 15 basamak inip patlamaya sağlam kapıdan içeri girmesi gerekiyor. Oldukça sessiz olan sığınak ona birçok vakit bir apartman dairesi üzere hissettiriyor. Üstelik burada yaşarken teknolojiden de uzakta değil, zira sığınağında telefon sinyali alabiliyor ve internetini kullanabiliyor. Bunun yanı sıra Caitlin Johnson sığınakta doğal ışık olmamasının kendisini rahatsız etmediğini, daha uygun uyumasına yardımcı olduğunu ve yatak odasına yapay güneş ışığı taktığını söylüyor.
Kış aylarının ister sığınakta ister dışarıda olsun, daima karanlıkta kaldığı için daha sıkıntı geçtiğini ve bu vakitlerde da çoğunlukla açık havada çalışmayı tercih ettiğini söylüyor.
‘BİR YIL DAHA KALMAK İSTEDİM, MUAHEDEYİ UZATTIK’
Günün büyük kısmını çalışarak geçiren Johnson, gece olunca konuta geliyor ve sığınağına iniyor. Sığınağın ‘sonsuza dek kalacağı bir yuva’ olmadığını fakat orada yaşamaktan keyif aldığını söylüyor. Hatta kısa bir vakit evvel sığınakta bir yıl daha kalmak istediğini arkadaşlarına iletmiş ve onlar da bunu seve seve kabul etmişler bile.
Genç bayan, verdiği röportajlarda sığınakta yaşamanın makul bir avantajı olmadığını lakin olumlu tarafının zombi istilası yahut dünya savaşı olması durumunda hiç olmadığ kadar inançta hissettirebileceğini söyleyerek şu sözleri kullandı:
“Sığınakların her vakit beni bir zombi istilasından koruyacağına dair latife yapıp bir sığınak isterdim, sonra vakit aktı gitti ve ben de ‘Vay canına, buraya yerleştim’ dedim. Bombalanacak bir yerde yaşamıyorum lakin yağma yahut isyan olursa, kimse sığınağa giremeyeceği için inançta olurum.”
Şimdilerde arkadaşının konutunun bahçesindeki sığınakta ikinci yılına hazırlanan genç bayan, kıssasını herkese anlatıyor ve artan kira fiyatlarından yakınanlara ‘Neden olmasın?’ ihtimalini düşündürtüyor.
