Zihni canlı tutan üniversitenin 60 yaş üstü öğrencileri: Öğrenmenin yaşı yok kanıtladık

Emekli olduktan sonra birçok insan için hayatın temposu yavaşlar. Toplumsal etraf daralır, günlük rutinin içinde vakit kimi vakit boşluklara dönüşür. Pek birçok için “Artık meskende dinlenme zamanı” denir. Ancak Tazelenme Üniversitesi öğrencileri bu kanıyı kökten değiştirdi. Onlar, aşikâr bir yaştan sonra yalnızca oturmayı, beklemeyi, geçip giden günleri izlemeyi değil, tekrar öğrenmeyi, üretmeyi ve paylaşmayı seçti. Kimisi birinci defa üniversite sıralarına oturdu, kimisi yıllar sonra öğrencilik heyecanına tekrar yaşadı…

17 üniversite

Türkiye’de yaşlılık alanında yaptığı öncü çalışmalarla tanınan Prof. Dr. İsmail Tufan tarafından 2016 yılında hayata geçirilen Tazelenme Üniversitesi, 60 yaş ve üzeri bireylerin akademik, toplumsal ve kültürel manada yine hayata tutunmasını sağlayan eşsiz bir model. Türkiye’de 17 etkin Tazelenme Üniversitesi bulunuyor. Bu üniversitelerde 6 bin 320 öğrenci etkin olarak tahsil görüyor. Üstelik bu öğrenciler sırf derslere katılmakla kalmıyor, toplumsallaşıyor, birlikte öğreniyor, üretiyor ve hayatın ileri periyotlarında de zihinsel ve ruhsal olarak faal kalmanın gücünü şahsen yaşıyor. Üniversiteye katılanlar ortasında hiç üniversiteye gitmemiş bireyler olduğu üzere, üniversite mezunu, akademik meslek sahibi olanlar da bulunuyor, ortak noktaları ise “Öğrenmenin yaşı yok…”

‘Erkekler örgü ördü bayanlar tamir yaptı’

Nuray Türker (72): Emeklilikten sonra hayatımın tekrar mana kazandığı bir seyahate çıktım: Tazelenme Üniversitesi. Tam 4 yıl boyunca bu üniversitenin bir öğrencisi oldum. Akabinde da iki yıl yüksek lisans yaptım. Bugün geriye dönüp baktığımda, ‘Gerçekten tazelendik’ demekten öteki bir şey gelmiyor aklıma. Bu üniversitede hukuk dersi de aldık, arkeoloji de gördük. İdeoloji konuştuk, tarım üzerine öğrendik. Yaşlılıkta bize takviye olacak sıhhat eğitimlerine dair birçok derse katıldık. Kendimize, vücudumuza, ruhumuza yatırım yaptık. Lakin yalnızca derslerle sonlu değildi bu tecrübe. Burada roller değişti, kalıplar kırıldı. Erkekler örgü ördü, bayanlar tamir yaptı. Erkekler mutfağa girdi, yemek yaptı. Herkes kendine yeni bir alan buldu. Bu tahminen de en hoş tarafıydı. Toplumsallaşma açısından o kadar değerli günler yaşadık ki… Yeni dostluklar kurduk, birlikte güldük, birlikte öğrendik. Biz bu üniversitede şaşırmayı öğrendik. Yeni şeyler öğrenmenin heyecanını tekrar tattık, dinçleştik. Oğlum bana diyor ki, ‘Anne vakit seni dinçleştirdi, yaşlanmıyorsun.’ Nitekim de o denli hissediyorum. Vakit bizim için bir noktada durdu güya. Daha aktifiz, daha canlıyız, hayat daha dinamik artık bizim için.

Hedef doktora

Erdal Türker(78): Yıldız Teknik Üniversitesi’nden mezun, yıllarımı mühendislik alanında çalışarak geçirdim. Emekli olduktan sonra hayatıma apayrı bir taraf verdim ve Tazelenme Üniversitesi’ne katıldım. 4 yıl boyunca bu üniversitenin bir kesimi olmak, bana adeta ikinci bir gençlik sundu. Her hafta 3 gün okula gidiyorduk. Sınıflarda derslere katılıyor, lakin hiçbir not tasası taşımadan öğrenmenin tadını çıkarıyorduk. Sanattan sıhhate, tarihten teknolojiye birçok alanda dersler aldık. Zihnimizi taze tuttuk, yeni bilgilerle beslendik. Beyin nöronlarımızı tekrar harekete geçirdik. Tazelenme Üniversitesi yalnızca derslerden ibaret değildi. Toplumsal manada da çok faal bir hayatımız oldu. Yeni arkadaşlıklar kurduk, hobiler edindik, hayatımıza renk geldi. Sahiden de heyecan kattı. Toplumsallaştık, yaşama diğer bir gözle bakmayı öğrendik. Dört yılın sonunda durmadım, iki yıl daha devam ettim ve yüksek lisans programını da tamamladım. Artık önümde yeni bir gaye var doktora. Evet, 78 yaşındayım lakin hâlâ öğrenmeye, gelişmeye, üretmeye hevesliyim. Zihin yaşlanmaz, onu canlı tutan tek şey meraktır, öğrenme isteğidir.

‘Sadece bir okul değil ömür alanı’

Gülsüm Kuru Atalay (73): Emekli bir sınıf öğretmeniyim. Emeklilikle hayatın içine daha çok karışmayı seçtim, azelenme Üniversitesi’ne adım atmamla başladı. Evvel 4 yıllık lisans eğitimimi tamamladım. Akabinde 2 yıllık yüksek lisans programına başladım. Pandemide birtakım dersleri uzaktan takip etmek zorunda kalsak da bu süreç bana çok şey kattı. 8 yıldır bu okulun bir parçasıyım. Tam 8 yıl! Her günü farklı bir kazanım, başka bir canlılık oldu. Tazelenme Üniversitesi beni farklı bir boyuta taşıdı. Bu okulda yalnızca bilgi edinmedik, birlikte güldük, tartıştık, düşündük, dost olduk. Yaşımız ne olursa olsun öğrenmenin yaşı olmadığını daima birlikte gördük. Zihinsel tazelenmenin ruhumuza ne kadar âlâ geldiğini hissettik. Zihnimizle vücudumuz de canlandı. Yeniliklere açık olmanın, merakın her yaştan beşere ne kadar yeterli geldiğini bu okulda öğrendim. Her geçen gün kendimi biraz daha ileri taşımış hissettim. Öğrencilik hayatını sürdürmek beni zinde tuttu. ‘İyi ki gitmişim, güzel ki de gitmişiz’ diyorum. Tazelenme Üniversitesi yalnızca bir okul değil, benim için bir ömür alanı, bir yenilenme merkezi oldu. Hayat uzunluğu öğrenmenin ne demek olduğunu hakikaten yaşadım.

‘Hayatı öğretti’

Serdar Kencebay (70): 9 yıldır Tazelenme Üniversitesi’ne devam ediyorum. Hazırlık sınıfıyla başladık, sonra 4 yıllık lisans eğitimimizi tamamladık. Akabinde pandemi devrinde bir yıl orta verdik lakin uzaktan eğitimle devam ettik. Daha sonra yüksek lisansa başladık. Bu süreçte bizden sonra gelen arkadaşları bekledik, onlarla birlikte bitirdik. Artık de kısmetse, hocalarımızın dayanağıyla bu yıl doktora programına başlayacağız. Bu üniversiteyle birlikte toplumsal yaşantımız çok değişti. Sosyal tarafımız de bu sayede çok gelişti. Ben üniversite mezunu değildim. Tazelenme Üniversitesi benim birinci üniversite tecrübem. Artık gayemiz hocalık yapmak. Gençleştik mi derseniz, gençleşmek demeyelim ileri yaşımızı durdurduk diyebilirim. Hayatı nasıl anlamlandıracağımızı öğretti.”

Japonca öğrendi

Aynur Korkmaz(69): Emekli olduktan sonra kendimi bir boşlukta hissettim. Hayatımın büyük bir kısmını öğretmen olarak geçirmiştim, ama emeklilikle birden teğe her şey durmuş üzereydi. Ne yapacağımı bilemedim. Ta ki Tazelenme Üniversitesi’ne başlayana kadar, bu üniversite bana tekrar yaşadığımı hissettirdi. Buraya geldiğimde fark ettim ki, öğrenmenin yaşı yok. Bu süreç beni öylesine motive etti ki, bu yaşımda Japonca öğrendim. Seçmeli derslerimizden biri de işaret lisanıydı, onu da öğrendim. Bize yalnızca akademik bilgi değil, hayat bilgisi de verdiler. Sosyalleşmemiz için çeşitli etkinlikler düzenlendi. Sıhhat derslerinden tutun da yemek yapmaya, örgü örmeye kadar birçok alanda eğitim aldık. Erkek öğrenciler bile örgü ördü, yemek yaptı. Herkese tavsiye ediyorum. Katılın, öğrenin. Alzheimer üzere hastalıklara karşı bile gözetici tesiri olduğunu yaşadım, kendime itimadım arttı. Üniversite sayesinde farklı şeyler yapabileceğimi gördüm. Tazelenme Üniversitesi bana tekrar bir hayat sundu.

YARIN: Yaşlılar anlatıyor, en büyük tasaları: YALNIZLIK