Gözyaşları içinde anlattı: O vakitten beri kulağım duymuyor
Lübnan’da 1930’da doğan Adil Yağcı, İkinci Dünya Savaşı nedeniyle çocuk yaşlarda annesi ve kardeşleriyle Türkiye’ye geldi.
Trablusşam’da kalan babasının yıllar sonra şehit olduğunu öğrenen Yağcı,1950’de 20 yaşındayken vatani vazifesini yapmak için Konya Muharebe Alayı’na gitti.
Yağcı, acemi birliğindeki eğitimin akabinde Kore’ye gitmek için müracaatta bulundu.
Başvurusu kabul edilen Yağcı, birebir yıl İskenderun Limanı’ndan kalkan Türk askerlerinin olduğu gemiyle Kore’ye ulaştı.
Yağcı, 15 ay vazife aldığı savaşta sele kapılması nedeniyle sağ kulağındaki işitme yetisini kaybetti.
Yaşamını Yenişehir ilçesi Pirireis Mahallesi’nde sürdüren 95 yaşındaki Yağcı, ülkesine döndüğünde gazilik madalyasıyla ödüllendirildi.
Yurdun çeşitli kentlerinden ve Güney Kore’den sık sık ziyaretçi ağırlayan Yağcı, yıllardır gururla koruduğu madalyasını yanından ayırmıyor.
“YEMEĞİMİZİ ORADAKİ ÇOCUKLARA VERİYORDUK”
Adil Yağcı, AA muhabirine, Kore Savaşı’nda kimi silah arkadaşlarının şehit düştüğünü söyledi.
Savaş öncesi Ankara’da 1 ay özel eğitim aldığını lisana getiren Yağcı, “İskenderun Limanı’ndan bindiğimiz gemiyle 31 günde oraya vardık. Beni muharebe taburuna verdiler. Çok büyük savaş oldu. Yemeğimizi oradaki çocuklara veriyor, onları sırtımızda taşıyorduk.” dedi.
“24 SAAT SUYUN İÇİNDE KALDIM”
Yağcı, savaşta şehit olan Albay Nuri Pamir’in buyruğu altında misyon yaptığını tabir ederek, “Komutanım çok pahalı biriydi, orada şehit oldu. Muhabere yapmak için yanına gittiğimde bana ‘Miğferin nerede?’ diye sordu. ‘Miğfer ağır, başım ağrıyor’ diye karşılık verince o da ‘Seni doktora götürelim’ dedi. Tabipten döndüğümde Albay Nuri Pamir’in şehit olduğunu söylediler. ” diye konuştu.
Savaşın güçlü kaidelerde geçtiğini anlatan gazi Yağcı, “Han Irmağı taştığında her şeyimiz su altında kaldı. 24 saat suyun içinde kaldım, arkadaşlarım gelip kurtardı. Hastanede ‘Artık kulağın duymayacak’ dediler. O vakitten beri kulağım duymuyor.” tabirini kullandı.
“BABAM, ALBAY NURİ PAMİR’İ HİÇ UNUTMUYOR”
Gazinin 52 yaşındaki kızı Betül Ezerer de babasının Kore’ye istekli gittiğini vurgulayarak, şunları anlattı:
“Babam, Kore’ye gittiğini annesinden saklamış. O vakitler annesine bir mektup bırakıp istekli olarak Kore’ye gitmiş. Babam, Albay Nuri Pamir’i hiç unutmuyor. Koreli askerler onu ziyarete geldiğinde çok duygulandı. Askerleri görünce ‘Türkiye ve Güney Kore’ diye haykırmaya başlayıp ‘Siz bizim kalbimizde ve yüreğimizdesiniz’ dedi. Ellerini hiç bırakmadı, tekraren teşekkür etti.”
