Dede konutunu restore etti, hayatını bu türlü değiştirdi! ‘Sınavlara tost yaparak çalıştım’
Betül Topaklı / Milliyet.com.tr – Ayşe Arslan, 1982 yılında Kütahya’nın Simav ilçesinde dünyaya geldi. Annesi konut hanımı, babası marangozluk yapan Ayşe, Demirciköy kasabasında doğup büyüdü. Çamurdan pastalar yaparak, akşam ezanına kadar sokakta oynayarak çok keyifli bir çocukluk geçirdi. Barbie bebeği yoktu lakin bez bebekle de keyifli olmasını bildi. Bir erkek kardeşi olan Ayşe Arslan, ortaokul ve liseyi imam hatip lisesinde okudu. “Ergenliğim, gençliğim, her şeyim” dediği eşiyle köyde 15 yaşındayken tanıştı ve bir daha hiç kopmadı.
DEDEDEN KALMA MESKENİ RESTORE EDİP KAFEYE DÖNÜŞTÜRDÜ
2002 yılında aşklarını evlilikle taçlandıran ve 23 yıldır birebir yastığa baş koyan çiftin, Işık ve Beyza isminde iki kızı var. Evlendikten sonra da köyünde yaşamaya devam eden Ayşe Arslan, eşiyle birlikte dede meskenini restore ederek bir kafeye dönüştürdü. Lakin teşebbüsçü bayan bununla da yetinmedi. Kızıyla birlikte üniversite imtihanına da girdi. Ayşe, o günleri şöyle anlattı:
“Dedemizin köyde bir konutu vardı. Biz de onu restore ederek vintage bir kafe ortamı yarattık. Konuttan çıkan eski televizyon ve çevirmeli telefon üzere tüm eşyaları dekorasyonda kullandık. Kuzineyle ısıttığımız kafemizde coğrafik işarete aday kestane ve kuru fasulye pişirip satıyoruz. Bunun yanı sıra ekmek ortası lezzetlerimiz de var. Üniversiteye başlama kararım ise büyük kızımın üniversite imtihanına girmesiyle başladı. Kızıma cüret olmasının yanı sıra içimdeki okuma aşkıyla 2022 yılında üniversite imtihanına girdim. İmtihandan, dört yıllık bir üniversitenin aşçılık ve gastronomi kısmına gidecek kadar bir puan aldım. Ancak işimden ve kurulu düzenimden ödün vermek istemedim. Bunun için kaydımı yaşadığım ilçe olan Kütahya Dumlupınar Üniversitesi İnsan Kaynakları kısmına yaptırdım. Böylece üniversite ortamını görüp yaşamak istedim. Okula kaydımı yaptırdım. Fakat işler düşündüğüm üzere gitmedi.”
OKULU BIRAKMAK ZORUNDA KALDI, KORKUSUNU YENDİ
Ayşe, okula kaydığını yaptırdı fakat derslere yalnızca iki hafta girebildi. Zira hem kafede çalışmak hem de okula gitmek ulaşım düşüncesi sebebiyle onu biraz yordu. Söz konusu bu nedenlerden okulu bırakmak zorunda kaldı. Fakat içinde bitmek tükenmek bilmeyen bir okuma isteği vardı. 2023 yılı kararları ortasında okulunu bitirmek vardı. Ehliyeti olmasına karşın otomobil kullanmaktan korkuyordu. Evvel bu korkusunu yendi. Okuluna kendi aracıyla gidip gelerek ulaşım meselesini çözdü. Böylelikle iş ve okul istikrarını kurmayı başardı.
‘ÜNİVERSİTEYE GİTMEK GENÇLEŞTİRDİ’
Geçen günlerde üniversiteden mezun olduğunu söyleyen Ayşe Arslan, “Üniversite diplomamı aldım ve eşimle çalışmaya devam edeceğim. Birebir vakitte bu yıl tekrar üniversite imtihanına girdim. Bu sefer, optisyenlik kısmında okumak istiyorum. Zira üniversiteye gitmek bana ve hayatıma çok şey kattı: Gençleştim. Gençlerle okumak, imtihanlara çalışmak, finallere yetişebilmek için nefes nefese kalmak benim için değer biçilemez hisler. Kaldığım yerden devam edeceğim. Sınav vakitleri bir taraftan tost yaparken öbür taraftan da vizelere çalışıyordum. Tıpkı vakitte bayan çiftçiyim, ineklerim var. Eşimle birlikte tarla ve bahçe işleri de yapıyoruz. Büyük kızım Işık, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi İngilizce Memleketler arası Alakalar kısmında okuyor. Küçük kızım Beyza, Balıkesir Hoş Sanatlar Lisesi müzik kısmında tahsil görüyor. Kızlarım ve eşim benimle gurur duyuyor” diyerek memnunluğunu paylaştı.
MEKİK DOKUDU, GECE YARISINA KADAR HİÇ DURMADI
“Sabah meskendeki işlerimi halledip kafeye geçiyordum. Kahvaltı için gelen müşterilere servis yaptıktan sonra okula gidip derslerime giriyordum” diyen Ayşe Arslan kelamlarını şöyle noktaladı:
“Tekrar kafeye gelip gece 24.00’a kadar eşimle müşterilerimize hizmet veriyorduk. Günlerim dolu dolu geçti. Hiç yorulmadım tersine bu tempo bana çok uygun geldi. Bunun yanı sıra motosiklet kullanıyorum, profesyonel makinemle fotoğraf çekiyorum, Simav Ticaret Odası’nda bayan teşebbüsçü olarak idarede misyon alıyorum. ‘Eğitim almam için yaşım ilerledi’ diye düşünenlere tavsiyem, bu usul kanılarından çabucak vazgeçsinler. Ben okumaktan hiç vazgeçmedim. Daima roman ve şiir okuduğum için üniversite imtihanında soruları yanıtlarken hiç zorlanmadım. Kısa yazı denemelerim var. Edebiyat ve şiir seviyorum. Sözlerin ve cümlelerin büyüsüne inanıyorum. Artık yeni bir kısım okuyacağım. Zira ulaşmak istediğiniz her maksat sizi daha dinamik tutuyor.”
