Ankara’dan Hakkari’ye atandı hayatı değişti!
Hakkari Emniyet Müdürlüğüne 2020’de atanan Ankaralı Altunyurt, 3 yıllık mecburî hizmet müddetinde farklı şubelerde misyon yaptı.
İki yıldır istekli kaldığı kentte Valilik Basın ve Medya Ofisi’nde vazifesini sürdüren Altunyurt, “ikinci memleketim” dediği Hakkari’de insanların yakın ilgisi ve samimiyetinden etkilendi.
Yöre sakinleriyle kurduğu bağla takdir toplayan Altunyurt, mesaisinin dışında kentin doğal hoşluklarını, tarihi yerlerini ve yaylalarını gezerek fotoğraf ve görüntü çekmeye başladı.
Çektiği görselleri toplumsal medya hesabından paylaşan Altunyurt, kırsalda denk geldiği çocuklara da makinesini vererek fotoğraf çekmelerini sağlıyor.
Cennet-Cehennem Vadisi’ndeki göçerlerle bir ortaya gelip yaşantılarını fotoğraflayan Altunyurt, AA muhabirine, fotoğraf tutkusu olduğu için eğitim aldığını, kente atandıktan sonra da gezmeye başladığını söyledi.
Hakkari’de insanların yakın ilgisi ve misafirperverliğinden çok etkilendiğini anlatan Altunyurt, “Batıdaki insanlara tavsiyem Hakkari’deki tabiattan fazla yöre beşerinin kalbini, yüreğini, şefkatini, samimiyetini, bilhassa müsamahasını görsünler. Gezdiğim mühlet zarfında çok değişik şeyler yaşadım. Çukurca ilçesinde bir meskene gittim. Boş bir oda vardı. Bu odanın ne işe yaradığını sordum. O odanın konuklar için ayrıldığını söylediler. Bu çok hoş bir şey. Gezdiğim, gördüğüm yerleri olduğu üzere yansıtmayı amaçlıyorum.” diye konuştu.
“HAKKARİ İKİNCİ MEMLEKETİM OLDU DİYEBİLİRİM”
Rastgele köylere gittiğini, beşerlerle tanışıp sohbet ettiğini belirten Altunyurt, şunları kaydetti:
“Kentin doğal hoşluklarını, örf ve adetlerini, kültürünü, ömür biçimini, insanların yaşayış stilini fotoğraflıyorum. Doğallıklarını yansıtmaya çalışıyorum. Buraya ulaşamayan, göremeyen insanların görmesi için paylaşımlar yapıyorum. Kentin tanıtımına katkıda bulunmaya çalışıyorum. Dağ, taş, dere, zirve demeden her yeri gezdim. Çok hoş bir yer. Muhakkak görülmeye bedel. Yöre halkına çok alıştım. Alışılmış ki bu onların sıcaklığı ve samimiyetinden kaynaklanıyor. Hakkari ikinci memleketim oldu diyebilirim. En çok etkilendiğim şey insanların misafirperverliği, şefkati ve müsamahası. Gittiğim yerlerde çocuklar fotoğraf makinesini çok merak ediyor. Ben de makineyi veriyorum, öğretiyorum. Çektikleri fotoğraflara birlikte bakıyoruz. Çok hoş bir muhabbetimiz oluyor.”
