Devşirmeye karşı değilim fakat…
Dünyanın her yerinde devşirme dediğimiz tipten atletler vardır. Bunların transfer edilme biçimleri değişim gösterir. Kiminde insani nedenler vardır, kiminde sportif. Fakat kimi de vardır ki, yalnızca “duygusal” nedenlerle gelir.
Bu girizgahı neden yaptım? Bir müddettir Türk spor teşkilatının birçok spor kolunda belli muvaffakiyetler elde etmiş atletleri transfer ettiği yahut etmek üzere olduğu haberleri geliyor. Bilhassa atletizmde Olimpiyat Şampiyonu Jamaikalı diskçi Roje Stona ve yeniden birebir ülkeden Olimpiyat üçüncüsü gülleci isimleri net olarak söylem ediliyor. Bu devşirme siyasetinin atletizmle sonlu kalmayacağı da söyleniyor.
Kendinizin yetiştirmediği sporcuyu almanın mantıklı yanları olabilir. Bilhassa kimi acil durumlarda. 2012-2013 devrinde neredeyse seçkin atletlerimizin tamamına yakını doping cezası almıştı. O zamanki alımları anlamak mümkündü. Esasen o vakit gelen Yasmani Copello, Ramil Guliyev ve Yasemin Can üzere sportmenler, uygun tesirler yaptılar. Biz de o ortada Eda Tuğsuz, Ersu Şaşma, Necati Er, Berke Akçam, İsmail Nezir, Tuğba Danışmaz üzere memleketler arası karşılığı olan sportmenler yetiştirdik.
Bunun yanında bu eski küme devşirmelerin tahminen Ramil dışında tamamı kendi ülkeleri ismine değişik nedenlerle yarışamıyordu. İşin insani istikameti de vardı.
Şu anda yapılan ise hazır atletleri para verip almak. Bir çeşit spor aracılığıyla ülke propagandası için para harcanıyor. Fakat bunun genç atlet yetiştirme gayemizin hiç olmadığını da gösterdiğini itiraf etmemiz gerekiyor. Los Angeles Olimpiyatları’nda bu biçimde alacağımız madalyalar ne kadar kalıcı olacak? Muhakkak ki maksat günü kurtarmak.
Devşirme atlete gerçek vakitte ve yanlışsız oranda yapılması kuralıyla karşı değilim. Ancak böylesi meşakkat verecek.
