Medyanın ‘denetçi’ misyonu

Bilgisayarda futbol menajerlik oyunu meraklılarının en sevdiği kısımdır transfer. Birçok kişi oluşturdukları grubun maç yapmasından değil transfer devrindeki heyecandan beslenir. Velhasıl oyunun zevki orada çıkar.
Gerçek futbolda da taraftar için yeni döneme umutlu girmek ismine transfer devri hareketli geçer. Medyada ve toplumsal medyada grupları için ismi geçen oyuncuları birer futbol uzmanı edasıyla yorumlarlar. Bu işi âlâ bildiklerini düşündükleri şahısların yorumlarını kutsal birer fikirmiş üzere savunurlar. “X kesinlikle alınmalı”, “Ne işi var Y’nin bu takımda” en çok kullanılan klişelerdir.
İşin daha farklı tarafı, yeniden birebir “uzmanlardan” etkilenerek dönemin muhakkak bir kısmında, “X yerine bizim genç gruptan Z’yi niçin oynatmıyoruz?” diye hesap sorarlar. Taraftarlığın aslında en hoş yanıdır bu. Akla yakın olma üzere bir kederin olmaması. Ne var ki taraftarı yönlendiren yorumcu olarak isimlendirdiğimiz şahısların rasyonel olması gerekir. Bizde ise taraftarın kıymetli bir kısmının yorumculardan daha rasyonel davrandığını görebilirsiniz. Ne acı!
Spor yorumculuğu Türkiye’de erozyona uğrayan mesleklerden birisi. İşini yanlışsız yapanlar alışılmış ki var. Lakin kim olduğunu bilmediğimiz, nasıl o mikrofonu elde ettiğini bilmediğimiz şahıslar, toplumu kendi hastalıklı yorumlarıyla zehirliyor. Bunu yaparken kullandıkları saldırgan lisanla şiddeti körüklüyorlar.
Bu köşede de her vakit belirttiğimiz üzere zati Türkiye’de futbol piyasası sorunlu. Batan ya da batırılan kulüpler, kuşkulu mali hareketler, yöneticilerin kullandığı kirli lisan vesaire vesaire. Lakin buna dikkat çekmesi gereken kümenin değerli bir kısmının reyting kederinde bilimden ve rasyonellikten uzak yorumları. Bunlara karşın ülke futbolunda vakit zaman hoş şeyler oluyorsa bunu kurumlara değil şahıslara borçluyuz.
Yönetenleri denetleyecek bir medya sistemi oluşturmadığımız sürece problemlerin çözülmesinde bir küçük adım atmak bile mümkün değil.