Acısız muhteşem güç

Müjde Işıl – Ender görülen bir hastalık nedeniyle acı hissetmeyen sıradan bir bankacı, gişede çalışan sevdiceği kaçırılınca âdeta bir muhteşem kahramana dönüşür… “Novocaine/Acıya Yer Yok”un kısaca konusu bu türlü. Öyküsünün 2018 tarihli “Mard Ko Dard Nahi Hota” isimli Hint sinemasıyla benzeştiği söyleniyor lakin resmi olarak bir tekrar çevrim ya da esinlenme beyanı yok. Sinemanın de büyük bir tezi yok aslında. Keyifle izlenebilecek bir aksiyon hedeflenmiş, sonuç da amacı ıskalamamış.

Mizah aksiyonun önünde

Dan Berk ve Robert Olsen’in yönettiği, senaryosunu Lars Jacobson’ın yazdığı “Acıya Yer Yok” referanslarını başarılı biçimde harmanlıyor. Sıradan adamın kahramanlaşması bilhassa ‘90’lar aksiyonlarını anımsatıyor. Dönüştüğü kişinin bir nevi muhteşem kahramanlaşması ise Marvel ve/veya DC ikonlarına yakın duruyor. Mizah konusunda ise “Ant Man” ve “Deadpool”un üslubunu referans alıyor. Jack Quaid’e nazaran ise Keanu Reeves’in John Wick’i kendisine ilham olmuş. Banka müdür yardımcısı Nate’in bir yandan sıkılgan beyaz yaka olmaya devam ederken bir yandan da akla hayale gelmeyecek çılgınlıklar yapmasına, kan revan içindeki atmosfer de eklenince “John Wick” serisinden de izler bulmak güç değil.

Büyük bir savının olmaması, sineması daha eğlenceli hâle getiriyor. Lakin bu iddiasızlık senaryoyu boşlama manasında değil. İçerdiği sürprizlerle öykü dinamiğini aksatmıyor. Sinemada mizahının, aksiyonun önüne geçtiğini söylemek de mümkün. Nate’in karşılaştığı pürüzlerle gayreti yani handikabının üstün güce dönüşmesi eğlenceli sahneler üretiyor.

Neredeyse sineması tek başına sürükleyen Meg Ryan ve Dennis Quaid’in oğlu Jack Quaid, kendisine şöhret getiren harika kahraman dizisi “The Boys”un avantajını çok âlâ kullanıyor. “Acıya Yer Yok”tan sonra onu gerçek bir üstün kahraman sinemasında izlemek kimse için sürpriz olmayacak muhtemelen.