Şahıslar değil, sistem
Trabzonspor genç kadrosu, UEFA Gençler Ligi’nde son 16’ya kaldı. Bu muvaffakiyetin gerçekleştiği hafta, Türkiye 15 yaş altı Ulusal Grubu, İngiltere’ye 8-0 yenildi. Buyrun gelin çelişkiye!
Türk futbolu önemli bir idare krizi yaşıyor. Bu, bugünün olayı değil. Uzun müddettir durum bu. Lakin bunu görmeyi kimse istemiyor. Herkes bireyleri değiştirmenin peşinde. Sistemi değiştirme konusunda kimsenin bir uğraşı yok. Bir tarafta Trabzonspor’un yaşattığı birinci, başka tarafta 15 yaş altı Ulusal Takımı’nın yine bizi geçmişe götürmesi.
Tabii ki bazen kadroların makûs günleri olabilir. Bu kadrolar, değerli rakipler karşısında güçlü durumlara düşebilirler. Lakin asıl sorun, altyapı ulusal kadroları ile ilgili berbat kokuların her tarafa yayılmış olması.
Siyasetçi ricası ile ulusal kadroya alınanlar, kendi ekibinde üçüncü forvetken ulusal ekibe seçilenler ve başkaları. Altyapı ulusal kadroları ile ilgili bu konuşulanlar ve daha fazlası açıkçası gerçek bir soruşturmayı hak ediyor.
8-0’lık bir yenilgiyi bile bir avantaja, bir fırsata çevirme talihimiz var. Sahiden argüman edildiği üzere torpilli oyuncular mı var? Yoksa bu bir yol kazası mı? Bu kadar kolay aslında.
Diğer yandan Trabzonspor’un altyapı başarısı hiç de yabana atılır üzere değil. Natürel ki asıl değerli olan, bu gençlerin üst yapıya hakikat formda geçebilmesi ve ister Trabzonspor’da ister başka gruplarda kendilerine forma bulabilmeleri. Yoksa alt yapılarda geçmişte elde edilen birçok muvaffakiyetin devamının gelmediğini hepimiz biliyoruz. Devamı gelmiş olanlar ise nitekim planlı bir çalışmanın göstergesi.
Geçmişe gidecek olursak, merhum Gündüz Tekin Onay’ın alt yapıların başında olduğu periyotta Türkiye’de altyapı ulusal kadroları çok başarılı sonuçlar elde ettiler. Yalnızca bununla kalmadılar. Bu oyuncular, üstyapı ulusal gruplarına ve kulüplere de önemli manada hizmet ettiler. Lakin bu sistemden uzaklaşırsanız, bu sistem yerine torpili, liyakatsizliği ön plana çıkarırsanız sonucunda bir gün İngiltere’den sekiz yersiniz, bir gün diğer ekipten yedi yersiniz.
Aynı hafta içinde Türk futbolundan birbirine tezat iki farklı olay önümüze geliyorsa, bu zati plansızlığın, idare zafiyetin en hoş örneğidir. Trabzonspor’un bu tarihi muvaffakiyetinin ayrıntılarını öğrenmek, konuşmak yerine, Halil Umut Meler’in Atalanta aleyhine verdiği penaltı üzerine saatlerce nutuk çekmek, yorum yapmak bana büyük haksızlık üzere geliyor. Bizim uyguna odaklanmamız, iyiyi örnek almamız çok çok kıymetli.
