Fenerbahçe Demokrasisi bu kere Ali Koç’u değiştirdi!

Fenerbahçe Demokrasisi bir defa daha gücünü gösterdi ve 7 yıllık Ali Koç devri dün prestijiyle sona erdi.
Bu sürecin Nisan ayından beri sancılı bir biçimde devam ettiğini biliyoruz.
Geçen dönem gayret edilen kupalar peş peşe elden gidince Camia’nın Ali Koç’a karşı büyük bir reaksiyonu vardı.
Bu kısa müddette harikulâde kongre daveti için imza toplamaya kadar gitti.
Ali Koç tüm bunları görmezden geldi.
Asıl dramatik olanı nasıl Lider olduğunu, Camia’nın Aziz Yıldırım’a karşı gösterdiği refleksi görmezden gelmesiydi.
Bir yerden sonra “en doğrusunu ben bilirim” halinin bireyleri nerelere sürüklediğinin en hoş örneklerinden biridir bu süreç.
Oysa gerçek okuma yapanlar Ali Koç’a Haziran ayında bir Kongre toplamasını her fırsatta lisana getirdiler.
Tüm bunlara kulağını kapayan bir Lider figürüne dönüşmüştü Ali Koç.
Şampiyonlar Ligi’nde kümelere kalınabilse, en azından bunu başarabileceğini gösteren bir takım kurabilse, transferleri vaktinde yapabilse, o denli ya da bu türlü Mourinho polemiği yaşamasa, haydi orayı da geçtik, gönderdiği kadar meslekli bir teknik yöneticiyle anlaşabilse tahminen geminin rotasını bile değiştirebilirdi.
Oysa Camia’nın hiçbir beklentisine vaktinde karşılık veremeyen bir İdare sürdürmeyi tercih etti.
Son gün katıldığı programlarda tıpkı Aziz Yıldırım üzere Fenerbahçe için her şeyini verdiğini söyleyecek duruma kadar geldi.
Bu ne demektir çok yeterli biliyorsunuz; çaresizlik, daha berbatı de tek başına kalma hali…
Sadettin Saran bir şey yapmasına gerek kalmayan bir propaganda devri geçirdi.
Çünkü Topluluk tarafından hiçbir halde sabır ve tahammül gösterilmeyecek bir Lider durumuna gelmişti Ali Koç.
Bir manada tıpkı selefi Aziz Yıldırım üzere kalabalıklara karşın bildiğini okumayı sürdürüyordu.
Öğrenilemeyen bir dolu dersler…
Dün Kasımpaşa karşısındaki Fenerbahçe’yi izlediğimizde yanlışların toplamının ne kadar içinden çıkılmaz olduğunu da görmüş olduk.
Sezonun 6. Haftasında 6 puan kaybeden bir Fenerbahçe gerçeği var ortada.
Bu grubu Ali Koç kurdu.
Futbol aklı onun seçtiği kişiydi.
Teknik yöneticisini o belirledi.
Sahaya çıkan takım, sonradan yapılan oyuncu değişiklikleri, alana yansıyan oyun, taktiksel planlar…
Sanki 7 yıllık Ali Koç İdaresinin bir özeti üzereydi.
İzleyene külfet verdiği üzere taraftarına çok daha beteri çaresizlik duygusu yaşatan bir Fenerbahçeydi bu izlediğimiz.
2009 yılından beri Milliyet’te bu sayfalarda maç yorumu yapıyorum; birinci kere dönemin 6. Haftasında bu grubun hali karşısında oyuna, geleceğin daha âlâ olacağına dair umut veren bir şey göremiyorum.
Tarzım değildir umarım yanılıyorumdur; lakin Tedesco ile devam edilmesi konusunda dahi çok önemli kuşkularım, soru işaretlerim var.
Fred, Talisca, İrfan Can, Çağlar…
Bu oyuncuların dördünün birebir anda bir maç takımında olmasının izahının olmadığı kanaatindeyim.
Bakın söylemek istediğim futbolcuların kalite eksiklerine dair değil; büsbütün kondisyonel ve form durumlarıyla ilgili.
Fred artık koşamıyor bile.
Talisca’nın tek santrafor oynaması da bir diğer akıl tutulması.
Mourinho bir müddettir kendisine verilen bu kadroyu en düzgün çift forvetle oynayarak kullanabileceği sonucuna varmıştı.
Ne Talisca ne de En Nesyri ile bu dizilişte bir sonuç almak mümkün olabilir.
Teknik yönetici yeni olabilir lakin en azından geçen dönemin maçlarını, haydi orayı geçtik bu dönemi izlenmiş olmalı.
Saha dizilimi ve yerleşimi ile farklı oyun oynayabilmek pekâlâ olabilir.
Dün ikinci yarı Fenerbahçe’nin sahayı kullanma oranı; %60 sağ / %14 sol kanat halindeydi. (Maçın genelinde bu oran %50/%24)
Oyunun bu kısmında 1/12 orta ile oynadı.
İyi de Mourinho da bu taktikle sonuç arıyordu ve bulamıyordu.
O vakit Fenerbahçe niçin teknik yönetici değişikliği yaptı?
%60’a %14 oran nedir?
Oyuncu o denli oynuyor, kenardan bir müdahale gelmez mi? “Topu biraz da sola atın” diye bir ihtar yapılmaz mı?
Yapıldı da grup umursamadı, bildiği üzere oynadıysa esasen işin boyutu öbür yerlere gidiyor.
İşte hali pür melali budur Fenerbahçe’nin.
Bu durumdaki bir Fenerbahçe’de Başkan Ali Koç seçimi kazanabilir miydi?
Diyelim kazandı, önümüzdeki maçta Kadıköy’de kalabalıklarla Lider ortasında bir inanç ortamı kurulabilir miydi?
Ali Koç bu yüzden kaybetti.
Aziz Yıldırım’ın önünde hiç benzeri bir deneyim yoktu ve 20 yılda daima eşsiz şeyler yaşadı.
Oysa Ali Koç’un devraldığı çok büyük bir miras, bilgi, deneyim bulunuyordu.
Değerlendirmek yerine kendine yesyeni deneyim pratikleri oluşturmayı tercih etti ve yeniden tıpkı yere geldi.
Sonuç değişmedi.
Fenerbahçe Camiası dün Başkanı değiştirdiği için seviniyor olabilir lakin geleceğe umutla bakıyor mu çok emin değilim.
Yeni seçilen Fenerbahçe’nin 38. Lideri Sayın Sadettin Saran’ı kutluyor, İdaresi ile muvaffakiyetler diliyorum.